kolan

kolan

a. 1. At, eşek vb. hayvanların semerini veya eyerini bağlamak için göğsünden aşırılarak sıkılan yassı kemer: “Adam döndü, beygirinin semerini almak için kolanını çözmeye başladı.” -N. Cumalı. 2. Dokuma, deri, kenevir vb. maddelerden yapılan yassı ve enlice bağ. 3. hlk. Yünden veya iplikten yapılmış, üzeri işli ince kuşak.

kolan

1. Yünden ya da ipekten yapılmış üzeri işli ince kuşak. 2. Kuşakların üstüne gerilen üç santimetre eninde kayış : Kolansız kuşak kuşanılmaz. 3. Kayış, kuşak, kemer.

kolan

1. Kıl ya da yünden dokunmuş, üstü işlenmiş, kadınların kullandıkları bir çeşit kuşak. 2. İnce, yassı bağ.

kolan

Semeri, karnından dolanarak, eşeğe bağlayan kemer

kolan Osm. kolan

Oturma mobilyalarında üzerine yay bağlanan ya da dolgu gereci konulan 5-8 cm. genişliğinde, hint lifinden dokuma.

kolan İng. band

Moleküllerin dönme erke düzeyleri arasındaki geçişlerin oluşturduğu görünge çizgilerinin bütünü.

kolan İng. cholan

Formülü C24H42. krotenoit ve serebrositlerle ilgili sterollerin, hormonların ve safra asitlerinin ana maddesi olan hidrokarbon.

kolan (I)

Yaban eşeği

Kolan

Muş ili, Varto ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

kolan ile benzer kelimeler

kolan kolan (< kullan) “Yelken aç” anlamında bir denizci deyimi

aşırma kolan bk. aşurma.

aşurma kolan bk. aşurma

göt kolan Semerin arkasına takılan örülmüş ip.

kolan balığı a. hay. b. Mersin balığı (Acipenser sturio). Lat. Acipenser sturio Mersin balıkları (Acipenseriformes) takımının, Mersin balığıgiller (Acipenseridae) familyasından, 5 m kadar uzunlukta olabilen, göçücü karakter...

kolan çekmek den. kayığı karadan halatla çekmek, yedekçilik etmek: “Bana bak, Ali Çavuş, biz kimseyi soymuyoruz. Onlar kolan çekiyorlar, nedir be? Dans etmekten farkı ne ki?” -S. F. Abasıyanık.

kolan görünge İng. band spectrum Moleküllerin dönme erke düzeyleri arasındaki geçişlerin bir cam ya da flim üzerindeki görüngelerinin renkli kolanlar biçimindeki görüntüsü.

kolan kilimi Çiçeksiz, nakışsız düz kilim.

---