kısalmış kelime

tabiat taklidi kelime ~ onomatopik kelime

Azerbaycan Türkçesi: täğlidi sözlär; Türkmen Türkçesi: ses meňzetmesi; Gagauz Türkçesi: onomatopeyik laflar ~ yansılamalar ~ onomatopeya;Özbek Türkçesi: taqlidiy soz; Uygur Türkçesi: täqlidiy söz; Tatar Türkçesi: awaz iyärteme; Başkurt Türkçesi: oksatıwhüzzäre; Kmk: predm...

ad soylu kelime

Bir oluş veya kılışı bildiren fiiller dışında kalan ad, sıfat, zamir, edat, zarf, bağlaç ve ünlem türündeki bütün kelimelere verilen genel ad; adın geniş anlamlı sınırları içinde yer alan fiil dışındaki gramer bölükleri: baş, ince, güzel, ben, biri, kendi, yukarıda, şimdi, ile...

alıntı kelime

Bir dile başka bir dilden girmiş ve o dilde benimsenmiş olan kelime: âlem, avlu, atom, ayna, baca, bağ, bahçe, beygir, can, çakal, çengel, çete, demokrasi, duvar, elektrik, fındık, fırın, hayat, hoş, inci, iskele, i...

anahtar kelime

a. Bir yazıda konuyu en açık bir biçimde yansıtan kelime veya kelime grubu, anahtar sözcük.

aşağılık kelime

Aşağı halk arasında kullanılan kelime.

bağımlı kelime

Yalnız başına anlamı olmadığı için ad çekimine girmeyen ve cümle içindeki öteki kelime ve kelime grupları arasında çeşitli anlam ilişkileri kurmaya yarayan ve onlara bağımlı olan kelime. Türkçede gibi, için, göre, beri, kadar vb. edatlarla , ve, ile, ama, yahut, veya, fakat vb...

bağımsız kelime

Tek başına bir anlamı olan, cümle içinde anlam bakımından başka bir kelimeye bağlı bulunmayan kelime. İsim, sıfat, zamir, zarf, ünlem ve fiil türünden olan kelimeler lerdir: masa, pencere, Ayşe, güzel, uzun, sen, onlar, yarın, geceleyin, eyvah, of gibi. Karşıtı bağımlı kelime’...

basit kelime

a. db. Yalın kelime.

Türetilmiş veya birleşik olmayan ve yapısı daha küçük parçalara ayrılamayan kök durumundaki kelime: at, el, üç, beş, yok, bu, şu, o, at-, yak-, üz- vb.