kesmik

kesmik, -ği

a. hlk. 1. Kesilmiş sütün koyu bölümü. 2. Başakla karışık iri saman. 3. Taş gibi olmuş toprak parçası.

kesmik

Tavuğun son yumurtası.

kesmik

Dövülmüş ot, hayvan yemi.

kesmik

1. İri saman. 2. Dövülmüş ot. 3. Harmanda dövülen tahıl başakları arasındaki yabancı ot kırıntıları.

kesmik

Samanın irisi

I) [kesik (I) -1]: Kesik sütten yapılan peynir. (*Yalvaç -Isparta; Üreğil *Çankaya -Ankara) [kesik (I) -1] : (Çukurhisar -Eskişehir)

II) Buğdayla karışmış ya da karışmamış iri saman. (Köprü *Şarkikaraağaç, *Yalvaç -Isparta; Üreğil *Çankaya -Ankara)

kesmik, (kesmük)

1. Boğumlu iri saman. 2. Harmanda fena dövülmekten taneli kalmış başak. 3. Harman sonu. 4. Ağaçtan yapılan köpek haltası, tok, tasma

seyirmek Seğirmek. 1.bk. seğrimek. 2.bk. seyirtmek. Koşmak.
seçebilmek (-i) Seçme imkânı veya olasılığı bulunmak: Şimdi gel de, bu hepsi birbirine benzeyen karı, kız kalabalığı içinde ma
sarınabilmek (-e) Sarınma imkânı veya olasılığı bulunmak.
kara semenderi Lat. Mertensiella luschani Kuyruklu iki yaşamlılar (Urodela) takımından, vücutları oldukça kalın, 17 cm
yatın kesimi Fr. Métrotomie