keskin

keskin

sf. 1. Çok kesici, iyi kesen: “Sonunda keskin bir taşı testere gibi kullanarak ipi incelte incelte kopardı.” -H. R. Gürpınar. 2. mec. Tiz (ses): “Bir kadın sesiydi bu. İnce ve keskin, dikkati hemen kapan ve bırakmayan bir ses.” -P. Safa. 3. mec. Kırıcı, incitici: “En yakın dostlarının bile kusurlarını keskin bir dille yüzlerine vururmuş.” -H. Taner. 4. mec. Etkili, sert: “Masanın başında, güneşten yanmış yüzü, sert ve derin çizgilerle dolu, keskin bakışlı, kıranta bir adam oturuyor.” -E. M. Karakurt. 5. mec. Hassas. 6. mec. Dikkatli. 7. argo Zampara.

keskin Fr. Acéré, ée
keskin Fr. Tranchant
keskin Fr. Aigu, ë
keskin Fr. Vif, vive
keskin Fr. Acuité
keskin

Azgın.

Keskin

öz. a. (ke'skin) Kırıkkale iline bağlı ilçelerden biri.

Keskin Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.

Keskin

Bilecik ili, Gölpazarı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Keskin

Eskişehir ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Keskin

Şanlıurfa ili, Yardımcı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

keskin ile benzer kelimeler

dili kılıçtan keskin olmak kırıcı ve ağır konuşmak.

gözü keskin sf. Çok iyi gören (kimse).

keskin açınık bk. Açınık.

keskin “değim” Fr. Apre

keskin diseksiyon İng. sharp dissection Dokuların keskin bir kenarla kesilerek ayrılması.

keskin kokulu Fr. pénétrant

keskin köşeli Fr. Acutangulé, ée

keskin nişancı a. Silahla hedeflediği noktayı ustalıkla vuran kişi. İng. sharp shooter Her attığını istediği gibi vurabilen usta atıcı.

---