kelik

kelik, -ği

a. hlk. Eski ayakkabı.

kelik

1. Eski ayakkabı. 2. Çocuk ayakkabısı, patik. 3. Potin, çizme. 4. Meşin, deri. 5. Yünden örülmüş terlik. 6. Çorap tabanı. 7. Konç : Çorabın keliği.

kelik

Bağ evi, kulübe.

kelik

Hayvan boynuna takılan zil.

kelik

Küçük taşlar.

kelik

Çok gezen kadın.

kelik

Eğri boynuzlu koç, keçi

kelik

1. Ayakkabı. 2. Çocuk patiği. 3. Terlik.

kelik

Çocuk patiğine verilen ad

kelik

Eski ayakkabı

I) bk. kelif (II)

II) Eski ayakkabı. (Yağcılar *Yalvaç -Isparta; Çömlekçi *Bor -Niğde)

kelik

bk. gelik

kelik ile benzer kelimeler

Kulübe

tüneldeki yılan bk. Avrupa Para Yılanı Sistemi
tınmaz melaike a. Kendi hâlinde, sessiz kimse.
şeritlemek (-i) Şerit geçirmek, şeritle süslemek.
seçebilmek (-i) Seçme imkânı veya olasılığı bulunmak: Şimdi gel de, bu hepsi birbirine benzeyen karı, kız kalabalığı içinde ma
sarınabilmek (-e) Sarınma imkânı veya olasılığı bulunmak.