KALB ile başlayan kelimeler
KALB ile başlayan veya başında KALB olan kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.
kalb sözcüğü Türk Dil Kurumu sözlüğünde bulunmaktadır. kalb TDK anlamını görüntüle
KALB ile başlayan kelimeler harf dağılımı
19 harfli
kalburüstüne gelmek, Kalburlama makinesi, kalburla su taşımak, kalbur baş (tansık), kalbi ağzına gelmek
17 harfli
kalburüstü kalmak, kalbiyle konuşmak, kalbine saplanmak, kalbi parçalanmak
16 harfli
kalbursu görünüm, kalbura çevirmek, kalbi ferahlamak, kalbi dolu olmak, kalbi dayanmamak
15 harfli
kalbini eritmek, kalbi yırtılmak, kalbi boş olmak
14 harfli
kalbini okumak, kalb gevşemesi, kalb dikişlemi, kalbura dönmek, kalbini çalmak, kalbini burmak, kalbine girmek, kalbi sızlamak, kalbi sıkışmak, kalbi kararmak, kalbe dokunmak
13 harfli
kalbursu alan, kalbur kemiği, kalbur çukuru, kalbkulakçığı, kalbini açmak, kalbi çarpmak, kalbe işlemek
12 harfli
kalburlayıcı, kalburlatmak, kalburlanmak, kalburcedvel, kalburabastı, kalbine göre, kalb midyesi
11 harfli
kalburlatma, kalburlanma, kalburlamak, kalburdamar, kalburculuk, kalburbasma, kalbur gibi, kalbi temiz, kalbi kırık
10 harfli
kalburüstü, kalburumsu, Kalbursait, kalburlama, kalbiselim, kalbibütün
9 harfli
kalbursal, kalburcul, kalbindin, kalb kası
8 harfli
kalbursu, Kalburlu, kalburcu
7 harfli
kalbasa
6 harfli
kalbur, kalben
5 harfli
kalbî
4 harfli
kalb
(a,b,k,l) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler
A yetki belgesi
Otomobil ile uluslararası yolcu taşımacılığı yapacak kişi veya firmalara verilen belge. |
AB komiserleri İng. EU commissioners Fr. UE commissaires |
AB politikaları İng. EU policies Fr. politiques européennes |
abajurculuk
, -ğu a. Abajurcunun yaptığı iş. |
Abakolu
Karabük ili, Eflâni ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi. |
abaksiyal
İng. abaxial anat. Eksenden uzak, eksen dışı. |
abakteriyel
İng. abactrial Bakteri bulunmayan. |
abalak
Meme çocuğu. bk. apalak. |
Abalaklı
Hatay ili, Kırıkhan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi. |
abalamak
1. Çocuk emeklemek, emekliyerek yürümeğe başlamak. 2. Yerde sürünmek, sürünerek yürümek, yere eğilip emekler gibi yürümek: Avcı |