ıska geçme

ıska

a. (ı'ska) argo 1. Üzerinde durmama, önem vermeme. 2. Boşa çıkarma, rast getirememe: “Güzel bir orta ile gole mal olan bir yı ayırt edemez.” -H. Taner. 3. Hedefi tutturamama, amaca ulaşamama.

1. bk. ıskıtça. 2. Zayıf, s.

ıska geçilmek

gözden kaçırılmak, atlanmak, değeri ve önemi anlaşılmamak: “Bu kadar güzel, bu kadar büyük bir şehir nasıl ıska geçilir diye içerliyordum.” -B. R. Eyuboğlu.

ıska geçmek

1) hedefe rast getirememek; 2) üzerinde durmamak, önem vermemek, atlamak: “Bedenleriyle ilgili gerçekleri ıska geçerler.” -S. Birsel.

arkaya geçme

Önden gerekli oyunları denedikten sonra, başka oyunlar denemek üzere karşı güreşçinin arkasına geçme.

babadan geçme

sf. Babadan, atadan kalmış: “Bu derviş huyum, hoşgörüm yüzünden tutuk oluşumu anlamıyorlar.” -N. Meriç.

bir teknik alandan öbürüne geçme

Bulgu ile, herhangi bir şeyi başka bir alanda kullanılır duruma getirme ve o alanda yararlanma.

boş olarak geçme

Bir deyimin belli bir önermede önermenin doğruluk değerini etkilemeksizin geçmesi. || a dizimsel türünden A kapalı deyiminin p önermesinde si, A nın a dizimsel türünden B gibi herhangi bir kapalı deyimle değiştirimi sonunda elde edil...

çapraz geçme

Alıştırılan parçaların ya da kaplama eklerinin, birbirlerine göre dik konumda bulunmaları.