ışıma

ışıma

a. 1. Işımak işi, ışıklanma, aydınlanma: “Güneş, gözleri kör eden bir ışımadır; denizi, göğü ve şehri, âdeta incecik gümüşten bir zar kuşatıyor.” -A. İlhan. 2. fiz. Işınım.

ışıma İng. radiation

Parçacıklar ya da elektromanyetik dalgalar biçiminde erke yayımı ya da taşınması, bk. ışınım.

ışıma

bk. radyasyon

ışıma İng. radiation
ışıma İng. radiation

1. Bir titreşim, kaynağının, özellikle bir akımmıknatıssal titreşim kaynağının, içinde bulunduğu ortama dalgalar durumunda erke yayımı. 2. Işametkin özdeklerin parçacık ya da dalga biçiminde erke ışıması, anlamdaş ışınım.

ışıma İng. radiation

1.Enerjinin elektromanyetik dalga şeklinde yayılması. 2.Aradaki ortamı ısıtmadan veya bir maddi ortam olmaksızın, ısı enerjisinin bir kaynaktan bir alıcıya akması. 3.Radyoaktif ışımaların yayılması.

ışıma Osm. inşiâ'

(fizik)

ışıma İng. radiation

Sinema/TV. Elektromıknatıs dalgalar biçiminde yol alan erke.

ışıma

bk. ışınım.

---

ışıma ile benzer kelimeler

elektromanyetik ışıma İng. electromagnetic radiation Görünür ve görünmez her türlü ışınların tümünü içine alan genel terim.

etkin ışıma gücü bk. verici dalgalık gücü

ışıma gücü İng. luminosity aydınlatma, fizik, gökbilim: Işıyan cismin bir saniyede bütün yüzeyinden dışarı saldığı toplam ışınım erkesi.

yeniden ışıma İng. reradiation Bir özdeğin soğurduğu ışınımla uyarılması sonucu geri ışıması,

---