içini geçürmek

geçürmek

bk. geçir

1. Vaz geçirmek, sarfınazar ettirmek, feragat ettirmek. 2. Geçiştirmek, affetmek, bağışlamak. 3. Saplamak, sançmak, çakmak.

iç geçürmek

İshal vermek.

(birinin) ciğerinin içini bilmek

çok yakından tanımak, her türlü düşüncesini bilmek: “Ben böylelerinin ciğerinin içini bilirim, dedi. Bu kız hanım ölürse belki beni alır diye ümitlendi.” -R. N. Güntekin.

(birinin) içini okumak

birinin gizli, saklı düşüncelerini anlamak: “Çökük gözlerinin arkasında insanın içini ezberden okuyan bir hayat sezişi var.” -H. E. Adıvar.

(birinin) içini sarmak

sürekli düşünmek, hep onunla meşgul olmak: “Saat dokuza yaklaşırken onun içini bir bayram sevinci sarardı.” -H. Taner.

içi içini yemek

1) istediğini yapamama yüzünden üzülmek: “Bir an önce varalım diye içim içimi yiyor.” -A. İlhan. 2) dert etmek.

içi yürütmek, (içini yürütmek)

Liynet vermek, ishal vermek.

içini açmak

derdini anlatmak, içini dökmek: “Rabia elinden gittikten dört beş ay sonra imama verdiği söze rağmen yavaş yavaş komşulara istedi.” -H. E. Adıvar.