İçinde KîÇ geçen kelimeler

İçinde KîÇ geçen kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.

İçinde KîÇ geçen kelimeler harf dağılımı

borgu çekiçsel (kas)

defer çekiç kundağı, boru-çekiççil (kas), barkiçi yetiştirim.

çekiç-balığıgiller, çekiç balığıgiller

özdecikiçi kuvvet, ikîçekirdeklieyre, eskiçağ tiyatrosu, çekiçletilebilmek, çekiç başlıgiller

meslekiçi eğitim, çekiçli değirmen, çekiçletilebilme

çekiçleyivermek, öbekiçi değişke, işitim çekiçsel, Eskiçokdeğirmen, çekiçleyebilmek, çekiçletebilmek, çekiçlenebilmek, çekiç-başgiller

çekiçleyiverme, çekiçli kırıcı, çekiçleyebilme, çekiçletebilme, çekiçlenebilme, çekiç makinesi

Keskili çekiç, ikiçekirdekli, çekiçletilmek, çekiç tokmağı, Buharlı çekiç

miskiçelması, kiçkine bala, karşı çekiçi, çekiçletilme, çekiç tutağı, çekiç kemiği, çekiç balığı

kîç omuzluk, Kiçkinebike, kiçi bayram, kazar çekiç, deler çekiç, çekiçletmek, çekiçlenmek, çekiçbalığı, çekiç boynu

kiçisinmek, kiçi etmek, Eskiçeltek, çekiçletme, çekiçlenme, çekiçlemek, çekiç sapı, Çekiç başı, çekiç atma, ağır çekiç

sektekkiç, sandıkiçi, kiçiltmek, kiçi kiçi, İkiçeltik, hılıkkiçi, Eskiçubuk, Eskiçatal, çekiçleme, çekiçhane, Çekiç Güç

tilkiçik, kiçilmek, Kiçiağaç, kiçi yol, kiçi boy, kîç alti, ilkiççik, ikiçifte, Eskiçöte, Eskiçine, Eskiçağa, Çubukiçi, Çekiçler

kiçürek, kiçilik, Kiçihan, kiçicük, Kiçialp, kiçciyh, çekiçge

terkiç, tepkiç, serkiç, kiskiç, kiççih, kezkiç, keskiç, İkiçam, Gökiçi, eskiçi, azikiç

Kiçir, kekiç, çökiç, çekiç

kiçi, ikiç

kiç

abdesti kaçmak abdesti bozulmak.
Abdiçıkmaz Ağrı ili, Hamur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
abdominal çukur İng. abdominal cavity Karın boşluğu.
abiyotik çevre İng. abiotic environment (Yun. a: ..sız, ..siz; bios: hayat) Organizmanın topografi, jeoloji, iklim, inorg
acemi çaylak , -ğı a. tkz. Deneyimsiz, toy, beceriksiz kimse.
acemilik çekmek alışamadığı bir işte zorluk çekmek.
acı kireç 1. Sönmemiş kireç. 2. Kireç kaymağı. 3.Alçı.
aç kurt gibi büyük bir istekle.
açabilmek (-i) Açmayı becermek, açma imkânı veya olasılığı bulunmak: Şu Yaşar kaçakçılıkla başına bir bela açabilir. -N.
aççi etmek Vurmak, düğmek, dayak atmak (çocuk dilinde).