İçinde FALA geçen kelimeler

İçinde FALA geçen kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.

fala sözcüğü Türk Dil Kurumu sözlüğünde bulunmaktadır. fala TDK anlamını görüntüle

İçinde FALA geçen kelimeler harf dağılımı

20 harfli

falanks eksoztozları, acil şifalar dilemek

19 harfli

sayfalanmış program

17 harfli

ufalamsal (kırık), istemli sayfalama, dişsel ufalanımca, çalışma sayfaları

16 harfli

ufalanımsal eşin, ufalanık kemikçe, hünkâr kalfaları

15 harfli

ufalakçıl emlem, kemik ufalanımı

14 harfli

taş ufalatkısı, sayfalandırmak, Sarımustafalar, Karamustafalar, falan feşmekân, falan festekiz, çakıl ufalayan, beyaz sayfalar, araba falakası

13 harfli

taş ufalatımı, taş ofalatımı, şifalar olsun, sayfalandırma, Osmankalfalar, kök ufalanımı, don ufalaması, diş ufalamanı, Akantosefalan

12 harfli

ufalanık diş, perk ufalamı, isdifalanmak, falangektomi, falan fıstık, falakaçarığı, çiftfalakası, brakifalangi

11 harfli

yem ufalama, ufalanımsal, tayfalanmak, filan falan, falan filan, falaklanmak, fala bakmak

10 harfli

ufalanımca, ufalaklama, turfalamak, taş ufalar, sayfalamak, Mustafalar, gafalanmak, dayfalamak, alak falak

9 harfli

yufalamak, yafalamak, ufalayıcı, ufalanmak, turfalama, sayfalama, ofalatmak, ofalanmak, kel falak, falanjist, falanıncı, falakasız, defalarca

8 harfli

ufalatkı, ufalanma, ufalanık, ufalamak, ufalamah, Sofalaca, ofalamak, melfalan, körfalak, Kalfalar, kafalama, falambır, falakalı, falakacı, alafalak, afalamak

7 harfli

ufalama, kofalak, kanfala, kafalak, gofalak, gafalak, falanks, falanca, falakan, falagga

6 harfli

ufalam, ufalak, orfala, falanj, falaku, falaka, afalak

5 harfli

falaz, falan, falak, afala

4 harfli

fala

(a,f,l) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

1-kloronaftalin İng. 1-chloronaphthalene

Formülü C10H7Cl olan kristallerin kırılma indisi tayininde daldırma ortamı olarak

A filmi İng. "A" picture

Sinema Tecimsel sinemada, yapım giderleri, oyuncular, sanat ve emek yönünden ön sı

Abdülferit Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu.

Abdülfettah Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.

Abdülgaffar Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.

Abdülgaffur Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek bk. Abdülgafur

Abdülgafur Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.

Abdüllâtif Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu

ablatif Fr.

a. (l ince okunur) db. Çıkma durumu.

ablatif hâli

bk. çıkma hâli

Kelime Motoru