hedef

hedef Ar. hedef

a. 1. Nişan alınacak yer, nişangâh. 2. mec. Yapılması tasarlanan iş, amaç: “Asıl önemlisi devlet büyük hedefler dikmişti; milletin benimsediği, övündüğü hedeflerdi bunlar.” -T. Buğra. 3. mec. Varılacak yer, ulaşılacak son nokta: “Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri!” -Atatürk.

hedef İng. target
hedef

bk. varış

hedef

bk. erek

hedef İng. target

Tanecik veya ışıma ile bombardımana maruz bırakılan plaka veya madde.

hedef İng. target

(...)

hedef İng. target

Bir X ışını tüpünün, elektronik odak noktası taşıyan anot bölümü.

---

hedef ile benzer kelimeler

(bir şeyi) hedef almak 1) nişan almak; 2) ulaşılmak istenen amaca göre davranmak; 3) bir kimseyi, bir yeri yıpratmak, eleştirmek amacıyla karşısına almak.

canlı hedef İng. living target Hedef tahtası önünde duran kişiye zarar vermeden, onun silüetini ortaya çıkaracak biçimde çevresine kurşun sıkmak, ok ya da bıçak atma gösterisi. Başka bir adı kızılderili atışı.

cansız hedef a. ask. İnsan ve hayvan dışında ateş etmek için seçilen hedef.

hedef fiyat İng. target price Üreticilere belirli bir üretim miktarında belirli bir gelir düzeyini garanti eden fiyat.

hedef fiyatlandırma İng. target pricing Ürünlerin satış fiyatının, üreticilere belirli bir gelir düzeyini sağlayacak biçimde belirlenmesi.

hedef getiri oranı fiyatlandırması İng. target rate of return pricing, rate of return pricing Aksak rekabet piyasasında tekelci ya da fiyat önderliği yapan firmanın hedef olarak belirlediği sermayenin getiri oranına eşit olacak biçimde fiyat belirlemesine dayanan fiyatlandırma yöntemi.

hedef göstermek 1) birini kötü bir durumda kalması için hedef hâline getirmek; 2) bir kimseyi olumsuz, kötü bir amaç için bir yere veya şeye yönlendirmek.

hedef gütmek asıl amaç olarak belirlemek: “Metin yayını ve çeviri: İnsancı davranış bu çalışmayı hedef güder.” -A. Erhat.

---