halkçılık

halkçılık, -ğı

a. 1. Bireyler arasında hiçbir hak ayrılığı görmeme, topluluk içinde hiçbir ayrıcalık kabul etmeme görüş ve tutumu, popülizm: “Hoyratlığı ve zevksizliği şiar edinen bir halkçılık gerçek halkçılık olamaz.” -H. Taner. 2. XX. yüzyılda Fransa'da ortaya çıkan, yoksul halkın yaşayışı ve duyguları üzerinde duran bir edebiyat çığırı, popülizm.

halkçılık İng. populism

1. Hiçbir grup ya da sınıfa ayrıcalık tanınmadan gönencin geniş halk kitlelerine yaygınlaştırılmasını öngören politik öğreti. 2. 19. yüzyılda Rusya’da çiftçi sınıfının hayat standardını yükseltmeye yönelik olarak A. Herzen ve N. Çernişevski tarafından ortaya atılmış ütopik bir sosyalizm. 3. Hiçbir bireyin, ailenin, sınıfın veya birliğin diğerlerinden daha üstün olmadığını kabul eden Atatürk ilkelerinden biri.

halkçılık Fr. Populisme

Yirminci yüzyıl başlarında Fransız yazarlarından A. Thérive ve L. Lemonnier tarafından açılmış bir çığır, ki romantikliğe, aşırı duygululuğa, hele Zola’nın karamsarlıklarına sapmadan, hiç bir özelliği olmıyan, halk içinde sıradan bir takım tipleri anlatan sadeleştirilmiş bir gerçekçilikten ibarettir.

halkçılık Fr. populisme

1929 yılında, Fransa'da Leon Lemonnier'nin öncülüğünde ortaya çıkan, her şeyden önce önemsiz insanların, yoksul halkın yaşayışı ve duyguları üzerinde durmak isteyen bir yazın çığırı.

---

halkçılık ile benzer kelimeler

ucuz halkçılık , -ğı a. Halkçılığı basit ve kolay yoldan yapma işi.

---