HALK ile başlayan kelimeler
HALK ile başlayan veya başında HALK olan kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.
halk sözcüğü Türk Dil Kurumu sözlüğünde bulunmaktadır. halk TDK anlamını görüntüle
HALK ile başlayan kelimeler harf dağılımı
20 harfli
halkbilimsel görenek, halkbilimsel gelenek, halkalı güntutulması, halka biçimli sineşi
19 harfli
halkbilim gereçleri, halka kapalı şirket, halka jimnastikçisi, halka arza aracılık, halka açıklık oranı
18 harfli
halkbilimsel süreç, halkbilimsel denge, halkbilimsel çevre, halkalı tel tutucu, halkalı solucanlar, halkalı sinekkapan, halkalı bileşikler, halkalanma teoremi, halk sağaltmanlığı, halk sağaltıcılığı
17 harfli
halkalı omurlular, halkbilimsel yasa, halkbilim tümgesi, Halkamsı, Halkalı, halkalı-omurlular, halkalı tutulması, halkalanmış halka, halka açık şirket, halk yıldızbilimi, halk yaşam biçimi, halk yardakçılığı, halk kültürbilimi, halk köken bilimi, halk hayvanbilimi, halk anamalcılığı
16 harfli
halk bitkibilimi, halkla ilişkiler, halkbilimsel güç, halkbilim yasası, halkbilim verisi, halkasız bileşik, halkalıomurlular, halkalı lâmeller, halk yaşambilimi, halk türeklemesı, halk kapitalizmi, halk havabilgisi, halk etimolojisi
15 harfli
halkbilim ürünü, halkbilim öğesi, halkbilim olayı, halkalı tutulma, halkalı bulutsu, halkalı bileşik, halka dizilişli, halk yardakçısı, halk yapıcılığı, halk uygulaması, Halk Sandıkları, halk kökbilgisi, halk günbilgisi, halk bilimcilik
14 harfli
halkalıkurtlar, Halkalıborular, halkalı gurami, halkalı gözler, halka oyunları, halka kromozom, halka kıkırdak, halka dönüklük, halk yaşantısı, halk yapıntısı, halk tiyatrosu, halk ruhbilimi, halk kitapiığı, halk el sanatı, halk edebiyatı, halk bilmecesi
13 harfli
Halkalı ördek, halkalı sülün, Halkalı döneç, halkalı damar, halka olunmak, halk yaratısı, halk şairliği, halk serüveni, halk ozanlığı, halk oylaması, halk matinesi, halk kelimesi, halk karagözü, halk işleyimi, halk geleneği, halk bilimsel, halk aşçılığı
12 harfli
halkbencilik, halkasal GMP, halkasal DNA, halkasal AMP, halkalısülün, halkalıdamar, halka açılma, halk zanaatı, halk toplumu, halk şenliği, halk sağlığı, halk otobüsü, halk kültürü, halk kuklası, halk katmanı, halk giysisi, halk eğitimi, halk bilimci, halk bilgisi, halk bankası
11 harfli
halk buluşu, halkbilimci, halkbilgisi, halkalanmak, Halkaçayırı, halka satış, halka olmak, halka inmek, halka dönük, halk yazını, halk tüzesi, halk sanatı, halk sagası, halk romanı, halk öyküsü, halk müziği, halk masalı, halk koşuğu, halk konutu, halk ekmeği, halk büyüsü, ...
10 harfli
Halkevleri, Halkapınar, halkalılar, halkalayış, halkalanma, halkalanış, halkalamak, Halkahavlı, Halkaçayır, halkacılık, halka blok, halk şiiri, halk şairi, halk ozanı, halk oyunu, halk okulu, halk odası, halk etmek, halk dansı, halk alası, halk adamı
9 harfli
halkçizim, halkçılık, halkbilim, halkaören, Halkaoğlu, halkalama, Halkaavlu, halka yay, halka arz, halka ada, halk malı, halk günü, halk dini, halk dili, halk ağzı
8 harfli
halkiyat, halkerki, halkecük, halkayay, halkaşiş, halkasız, halkamaç, halkalık, halkalar, Halkacık, Halkabük, halka ağ
7 harfli
halkoyu, halkevi, halkavi, halkalı, halkacı
6 harfli
halkın, halkçı
5 harfli
halkı, halkh, halke, halka
4 harfli
halk
(a,h,k,l) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler
| Abdülhak
Köken: Ar. Cinsiyet: Erkek Tanrı'nın kulu. |
| Abdülhakim
Köken: Ar. Cinsiyet: Erkek Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu. |
| Abdülhalik
Köken: Ar. Söyleyiş: (abdülha:lik) Cinsiyet: Erkek Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu. |
| Abdülkahhar
Köken: Ar. Söyleyiş: abdülkahha:r Cinsiyet: Erkek Kahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın ku |
| abohlamak
Aldatmak. |
| acıh almak
Öç almak, hıncını almak. |
| acıh elemek
Küsmek, darılmak: Ahmet acığ etti de yemek yemedi. |
| açık halkbilim
İng. overt folklore Gözle görülebilen halkbilim olay ve ürünleri, bk. halkbilim olayı, halkbilim ürünü. kr |
| açık hava okulu
İng. open-air school Çocukların, temiz havadan ve güneşten bol bol yararlanmalarını sağlamak amacıyla ders |
| açık tohumlular
ç. a. bit. b. Tohumları kozalak pulları üzerinde açık olarak bulunan çiçekli bitkilerin ayrıldığı iki büyük daldan bir |