hale

hale Ar. h¥le

a. (ha:le) 1. Ay'ın çevresinde görülen ışık halkası, ağıl, ayla: “Üstünde gençliğin, masumiyetin, saadetin verdiği bir hale vardı.” -H. C. Yalçın. 2. Hristiyanlıkta aziz sayılanların resimlerinde başları çevresinde çizilen daire.

< Ar. hâlâ) hâlâ

hale

Hala.

hale

bk. ayla.

hale İng. halo

1. Renkli yuvarlak bir yapıyı (inklüzyon cisimciği veya glakomu) çevreleyen renkli veya şeffaf daire, ayla. 2. Gözün muayenesi sırasında görülen ve makula lüteayı çevreleyen daire, ayla. 3. Baş veya boyun bölgesini çevreleyen plastik veya metal kuşak, ayla.

hâle

Hâlâ.

hâle

Hâlâ.

Hale Köken: Ar.

Söyleyiş: (ha:le) Cinsiyet: Kız Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire, ayla.

---

hale ile benzer kelimeler

... bir hâl almak (hâle girmek) ... bir duruma gelmek: Hastalık tehlikeli bir hâl aldı.

gözle görülür, elle tutulur hâle gelmek çok açık bir biçimde görülmek, herkes tarafından bilinmek: Haksızlık, rüşvet, gözle görülür, elle tutulur hâle gelmişti.

hale uygunluk Osm. Muktezayı halü mekân, İtilâf veya Muvafakat (Söz sanatı terimi) Üslûpta zamana, yere ve kişilere göre dikkat edilmesi gereken noktalar.

hâle yola koymak iyi bir düzen vermek, tertiplemek: “Ben avukatımla Baba meselesini bir hâle yola sokmaya uğraşırken Hacı Ömer ile Müftü arasında epeyce şiddetli bir kavga çıktı.” -R. N. Güntekin.

kararlı hale getirici İng. stabilizer Kimyasal değişimi geciktirmek veya önlemek amacıyla bir karışıma veya bileşiğe katılan antioksidanlar, inhibitörler, emülsiyonlaştırıcılar, koruyucu kolloidler gibi maddelere verilen genel ad.

serbest hale geçme İng. Liberation Tebeşirden karbondioksit oluşumu gibi, , kurtulma.

---