gez

gez

(I) a. 1. Okun, kirişe geçen ucundaki kertik. 2. Tüfek, tabanca vb. ateşli silahlarda namlunun gerisinde bulunan ve nişan alırken arpacıkla birlikte göz ile hedef arasında aynı doğru üzerine getirilen kertik.

gez Far. gez

(II) a. 1. Yer ölçmeye yarar düğümlü ip. 2. Yapı işlerinde kullanılan çekül.

gez

Defa, kere, kez.

gez

Ateşli silâhlarda namlunun gerisinde bulunan ve doğru nişan almaya yarayan kertik.

gez

Tahta evlerde kapı pervazlarını birbirine geçirmek için uçlarına açılan oluk.

gez

1. Bel, geçit. 2. Sıra dağların uzayıp giden sırtları.

gez

1. Boyunduruğun aralık yerlerinde olan kertikler. 2. Kerpiç yapılarda iki kerpiç arasındaki aralık.

gez

Kale burcu.

gez

Dokunmakta olan bez, kilim vb. şeyleri gergin tutmaya yarayan, ve dokunan tarafa takılan iki ucu sivri ağaç: Gez kırıldı.

gez

1. Demir kesmeye yarayan makas. 2. Kerpeten. 3. Çorap şişi.

gez

Bir yaşında keçi, oğlak.

gez

Duvar taşları arasına konulan harç.

gez

Ayakyolu, yüznumara.

gez

Dokumada kullanılan bir çeşit motif.

gez

Seslenme ünlemi: Gez Hasan'ın karısı küsmüş gitmiş.

gez

Çukur.

I) Ayakkabıların köselesinde açılan dikiş yeri. (*Yalvaç -Isparta)

II) Kirman ya da tengerek adı verilen yün bükme aracının çubuk kısmı. (Mamatlar *Eğridir -Isparta)

gez (I), (kez)

Defa, kere.

gez (II)

1. Okun kiriş geçecek gediği. 2. Çatal.

Gez Fr. Gaize

---

gez ile benzer kelimeler

dağda gez belde gez, insafı elden bırakma “eşkıya dahi olsan insafı elden bırakma” anlamında kullanılan bir söz.

bu gez Bu kez.

değme gez Her zaman, her defa

gez goyun Üç yaşındaki koyun

gez göz arpacık tüfekle yapılan atışlarda daha iyi nişan almak için kullanılan bir ifade.

gez XIII) Nazar.

nice gez Çok kere, birçok refa

on gez yüz biñ, (on kerre yüz biñ) Bir milyon.

---