geçerlilik

geçerlilik, -ği

a. 1. Geçerli olma durumu, geçerlik. 2. fel. Bir kavramın, bir yargının, mantıksal olarak onaylanabilir olması.

geçerlilik Alm. Geltung

Bir kavramın, bir yargının mantık ya da değer kuramı (anlamı ve değeri) bakımından onaylanabilir olması. // Felsefe kavramı olarak Lotze ve Güney-Batı Alman Kantçı Okulunca (Windelband - H. Rickert) idelerin, doğruların, değerlerin "varlık-biçimi"ni belirtmek için kullanılmıştır: Bunların bir yandan bir özne için geçerli, yani bağlayıcı (zorunlu) olmaları, öte yandan da gerektirdikleri olgusal onaylamadan bağımsız, nesnel olarak geçerli olmaları gerekir. Lotze için doğrular, ister yalnızca düşünülmüş olsunlar, ister herhangi bir yerde gerçekleştirilmiş olsunlar, aynı ölçüde geçerlidirler. Güney-Batı Alman Felsefe Okulunda; gerçi doğru (mantık), iyi (ahlak) ve güzel (sanat) değerlerinin salt geçerlilikleri vardır, ancak gerçeklikleri yoktur.

geçerlilik İng. validity

Bir ölçünün, bir bilimsel açıklamanın ölçmek ya da açıklamak istediği şeyi gerçekten ölçmekte, açıklamakta olması niteliği.

---

geçerlilik ile benzer kelimeler

birli geçerlilik eklemi İng. 1- place tautology-connective Verilen bir önermeden D değerinde bir önerme oluşturan birii doğrusal eklem. Doğruluk çizelgesi:

geçerlilik eklemi İng. tautology connective ( ) ||Krş.. sıfırlı , birli , ikili .

geçerlilik sınaması İng. validity testing

ikili geçerlilik eklemi İng. 2-place tautology connective ( ) temel doğruluk çizelgesinin belirlediği ikili doğrusal eklem. || Krş.. geçerlilik eklemi.

sıfırlı geçerlilik eklemi İng. zero-place tautology Doğru bir önerme oluşturan sıfırlı doğrusal eklem: D || Sıfırlı geçerlilik eklemi, doğrusal geçerli (mantıkça doğru) bir önerme sayılmalıdır.

---