diri

diri

sf. 1. Yaşamakta olan, yaşayan, canlı, ölü karşıtı: “Duydum, görmedimse de hortlayan ölüleri / Fakat hortlak diriden kimin vardır haberi?” -F. N. Çamlıbel. 2. Güçlü, zinde: Diri bir adam. 3. Solmamış, pörsümemiş: Diri çiçek. Diri yaprak. 4. Gereği kadar pişmemiş.

diri Fr. Vivant, ante
diri Fr. Vif, vive
diri

Saman sapının, buğdayın irisi.

diri

Şişman, etli, yağlı.

diri

Zengin.

diri

1. Pazar. 2. Pazartesi.

diri

bk. deri

Diri Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yaşamakta olan, canlı. 2. Taze. 3. Güçlü, zinde. 4. Zengin, varlıklı.

---

diri ile benzer kelimeler

diri diri sf. 1. Canlı canlı, taptaze: “Tam bu sırada iri iri, kolyozlar geldi.” -S. F. Abasıyanık. 2. zf. Canlı olarak: “Sanki toprak altına gömülen benim.” -A. Ağaoğlu.

değirmen taşının altından diri çıkar “en ağır şartlarda bütün güçlükleri yener” anlamında kullanılan bir söz.

diri bazar Pazartesi günü öğleden sonra kurulan pazar.

diri bütün Canlı canlı ve bütün olarak: Sinekler insanı yiyecekler.

diri dilgi Fr. Vivisection

diri dilgiç Fr. Vivisecteur

diri günü Pazartesi.

diri kalmak 1) dinç, sağlıklı görünmek; 2) pirinç, bulgur vb. bakliyat gereği kadar pişmemiş olmak: Pirinçler biraz diri kalmış.

---