dinî

Buda dinî

İ.Ö. VI. yüzyılda Hindistan'da yaşayan Sakyamuni'nin (Buda'nın) kurduğu, bugün Hindistan'dan çok Tibet, Çinihindi, Çin ve Kore'de yaygın olan din.

dinî

sf. (di:ni:) Dinle ilgili, din üzerine, dinsel: “Herkes, vicdan, inanç ve kanaat hürriyetine sahiptir.” -Anayasa.

Dinleme, kulak verme

dinî bayram

a. Kökeni ve kuralları dine dayanan ve o dinin mensuplarınca kutlanan gün veya günler.

dini bir uğruna

Müslümanlık için: “Senin yanına fedai yazılacağım ve çalışacağım.” -R. H. Karay.

dini bütün

sf. din b. Dinine çok bağlı, inancı sağlam olan, dinin buyruklarını eksiksiz yerine getiren: “Dini bütün gelin isterim ben.” -A. Kulin.

dini bütünlük

a. Dini bütün olma durumu.

diñi diñlemek, (diñicilik eylemek, din dinlemek, dinü dinlemek)

İki kişinin hafifçe konuştuğu sözlere kulak vermek

dini gibi bilmek

çok iyi bilmek: “Ufacık bir düşüncenin en büyük bir dikkati iflas ettirdiğini dini gibi bilirdi.” -Ö. Seyfettin.