denklem

denklem

a. mat. 1. İçinde yer alan bazı niceliklere ancak uygun bir değer verildiği zaman sağlanabilen eşitlik, muadele: “Bir denklemde küçük bir eksi artı yanlışı altüst eder eşitliği.” -N. Cumalı. 2. kim. Bir yanında olaya giren çeşitli maddelerin formülleri, öteki yanında da tepkime sonucu oluşan yeni maddelerin formülleri bulunan eşitlik.

denklem İng. equation
denklem İng. equation
denklem İng. equation

Bir kimyasal tepkinmeye giren, çıkan ve ara basamaklarda yer alan özdeklerin değişimlerini nicel olarak gösteren anlatım türü.

denklem İng. equation

Bir kimyasal tepkimede girenlerin ve ürünlerin formüllerini ve mol sayılarını gösteren ifade. Girenler denklik işaretinin soluna, ürünler sağına yazılır.

denklem İng. equation

En asından koşullu olarak eşit olan iki önerme araşma " = " imi konularak elde edilen yeni Önerme.

denklem İng. equation

Bilinmeyeni içeren eşitlik.

denklem Osm. muadele

(matematik, kimya)

denklem İng. formula

Bir kavram, işlem ya da değerin simgesel anlatımı ya da eşitliği.

---

denklem ile benzer kelimeler

adî diferansiyel denklem İng. ordinary differential equation ( )

adjoint diferansiyel denklem bk. eşlenik diferensiyel denklem.

aşırı özdeşleştirilmiş denklem İng. overidentified equation

ayrılabilir türetik denklem İng. separable differential equation a(x k(y) dx+b(x) h(y)=0 biçimine getirilebilen türetik denklem.

bayağı türetik denklem İng. ordinary differential equation Bir ya da daha çok bağımlı değişkenin bir tek bağımsız değişkene göre türev (ler)ini içeren türetik denklem.

bikaresel denklem İng. biquadratic equation ( )

birinci derece denklem İng. first-order equation

birinci dereceden iki bilinmiyenli denklem Osm. derece-i ulâdan iki meçhullü muadele (matematik)

---