deli

deli

sf. 1. Aklını yitirmiş olan, akli dengesi bozulmuş olan, mecnun. 2. Coşkun, azgın (hayvan, duygu vb.): “Bu deli öfkeyi kime veya nelere, bir namlu gibi çevireceğini bilemiyordu.” -T. Buğra. 3. mec. Davranışları aşırı ve taşkın olan (kimse), çılgın: “Ben delinin biriyim, ateşe girerim.” -F. R. Atay.

deli Fr. Aliéné
deli Fr. Fol, folle, fou
deli Fr. Abaliéné
deli

Bir bitkinin kılçıklı olan tohumu, delice

deli

< ET tilbe: deli. || dele

deli

Akli muvazeneden mahrum, deli // deli toli: kabına sığmayan, deli dolu

deli

bk. cephastalığı.

deli

Önceleri Rumeli'de bulunan, genişledikten sonra Anadolu'da da vezir ve beylerbeylerine bağlı olarak görev yapan hafif süvari örgütünün askeri.

deli, (delü)

Zorlu, azgın, korkunç surette

---

deli ile benzer kelimeler

deli deli akanı, bura bura tıkarlar “aşırı ve ölçüsüz davrananlara karşı önleyici, sert tedbirler alınır” anlamında kullanılan bir söz.

ağlama ölü için, ağla deli için “yakınlarından biri ölenin acısı zamanla küllenir ancak bir yakını deli olanın acısı hiçbir zaman dinmez” anlamında kullanılan bir söz.

akıllı düşününceye kadar deli çocuğunu (veya oğlunu) everir “kendilerini akıllı sananlar çok kez akılsız diye tanınanlardan daha az başarı gösterir” anlamında kullanılan bir söz.

akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer “atak kişi tehlikeyi göze alarak işe girişir ve çabuk sonuç alır” anlamında kullanılan bir söz.

bir deli kuyuya bir taş atar, kırk akıllı çıkaramazmış “bir insan bazen akla ve mantığa sığmayan bir iş yapar; yapılan iş, hiçbir kurala uymadığı için pek çok akıllı insan bunu düzeltmeye çalışır, fakat başaramaz” anlamında kullanılan bir söz.

(biri, birine) deli divane âşık olmak aşırı derecede sevmek: “Bütün yaratıklar birbirlerine deli divane âşık oldular.” -Halikarnas Balıkçısı.

(biri, birine) deli divane olmak aşırı derecede ilgi göstermek.

deli alacası sf. Birbirini tutmayan parlak renklerden oluşan: Salonun badanası na dönmüş.

---