değmek

değmek, -er

(I) (-e) 1. Aralık kalmayıncaya kadar birbirine yaklaşmak, dokunmak, temas etmek: “Kapıdan bir an birbirimize değerek girdik.” -Y. Z. Ortaç. 2. Ulaşmak, erişmek: Mektup elime değmedi. Yaşı on beşine değince... 3. İstenilen yere düşmek, rast gelmek, isabet etmek: Kurşun hedefe değdi.

değmek, -er

(II) (-e) 1. Değerinde olmak: “Benim ömrümün üç günü üç yüz bin liraya değer.” -H. Taner. 2. Karşılık olmak: “Evet, onun için her şeyi feda etmeye değer.” -A. Kabaklı. 3. (nsz) Zevk veren şeyler hoşa gitmek: Bu kahve değdi doğrusu. 4. Herhangi bir nitelikte olmak: “Babaannem özel bir kadındı. Anlatılmaya değer.” -A. Kutlu. 5. Eş değerde olmak: Bütün dünyaya değer gözlerin.

değmek

Miras kalmak: Bu ev bana anamdan değdi.

değmek

Olmak, olgunlaşmak (meyve ve çıban): Değmemiş armudu neye kopardın.

değmek

Meyve olgunlaşmak

değmek

bk. bağlantı kurmak

değmek (I)

Düşmek, yakışmak

değmek (II)

Ulaşmak, erişmek, dokunmak, isabet etmek

---

değmek ile benzer kelimeler

ağırlığınca altın etmek (veya değmek) çok değerli olmak.

ağzı göğe değmek Hayvan baharda ilk defa taze ot yemek.

azı göğe değmek Hayvan ilk kez yeşil ot yemek.

başı göğe ermek (veya değmek) alay beklenmeyen bir mutluluğa ermek.

başı satma daşına değmek Acı bir tecrübe geçirmek: Başı satma daşına değmedikçe uslanmaz.

başı taşa değmek ağır bir durum kendisine ders olmak.

başına değmek Aklı başına gelmek.

burnu çenesine değmek çok yaşlanmak: “Bu kez gelen, burnu çenesine değmiş bir acuzeydi.” -İ. O. Anar.

---