dayamak

dayamak

(-i, -e) 1. Yaslamak: “Sol kolunu yürürken hep kalçasına dayardı.” -Ö. Seyfettin. 2. Bir yerden, bir kimseden yararlanmak, güç almak: “Kürekleri iskeleye dayayarak bütün hızıyla itti.” -S. F. Abasıyanık. 3. Korkutmak için hızla, öfkeyle yaklaştırmak, uzatmak: Mektubu gözüne dayadı. Bıçağı göğsüne dayadı. 4. (-e) Varmak, ulaşmak. 5. mec. Kalitesiz, kötü veya çürük bir malı, gizlice iyi olanların arasına katıp müşteriye satmak. 6. (-e) tkz. Vakit geçirmeden, bekletmeden vermek: “Tezgâha giden garson, önüme koca bir kadeh rakı dayadı.” -O. C. Kaygılı. 7. (-i) hlk. Kapı veya pencereyi ardına kadar açmak.

dayamak

1. Kapı ve pencereyi ardına kadar açmak: Kapıyı bu soğukta niçin dayadın? 2. Çekmek, tahammül etmek, kaldırmak: Bu arabanın dingilleri bükülüp duru, bu eksenler dayamaz

dayamak

< ET tayamak: dayamak. || dayemek

---

dayamak ile benzer kelimeler

arkasını dayamak birinin koruyuculuğuna güvenmek.

ayağını mercimek kütüğüne dayamak Direnmek, inat etmek.

(birine) sırtını dayamak (veya vermek) 1) bir yere dayanmak, yaslanmak: “Kocaman duvara sırtını vererek üstüne zencefil ve tarçın serpilmiş salep içerlerdi.” -S. F. Abasıyanık. 2) güçlü birine, bir yere güvenmek.

cevabı dikmek (veya dayamak veya yapıştırmak) hlk. kesin, ters ve karşısındakinin beklemediği bir karşılık vermek: “Usta hemen cevabı yapıştırmıştı.” -N. Hikmet.

merdiven dayamak ileri bir yaşa yaklaşmak: “Elliye merdiven dayadık, ötesine de geçtik.” -N. Araz.

yetmişine merdiven dayamak ileri yaşlara ulaşmak.

---