çoban

çoban Far. ç°b¥n, ş°b¥n

a. Koyun ve keçi sürülerini otlatan kimse: “Çoban kaval çaldı sordu bülbüle / Sürülerim hani, ovam nerede?” -Z. Gökalp.

çoban

Çıban.

çoban

bk. ayak.

çoban Fr. berger

(tarım)

Çoban Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek Koyun, keçi, inek gibi hayvanları güdüp otlatan kimse.

Çoban Osm. Eleva

Bir takımyıldızın adı.

Çoban Osm. El-avvâ

(astronomi)

---

çoban ile benzer kelimeler

ay ayakta çoban yatakta, ay yatakta çoban ayakta 1) “çobanların akşam erken yatması, sabahleyin erken kalkması gerekir” anlamında kullanılan bir söz; 2) “genel düzene yardımcı olan araçlar varsa yönetici rahat eder yoksa çok uyanık olması gerekir” anlamında kullanılan bir söz.

Alman çoban köpeği İng. German Shepherd Dog Alman kurt köpeği.

Anadolu çoban köpeği İng. Anatolian Shepherd Dog Kangal köpeği.

Belçika çoban köpeği İng. Belgian Shepherd Dog Belçika’dan köken alan, 1900’lü yılların başında tüy yapılarına ve renklerine göre Malinese, Tervueren, Groenendael ve Laekenois olmak üzere 4 gruba ayrılmış, günümüzde Groenendael ve Tervuren alt...

borçsuz çoban yoksul beyden yeğdir “yoksulluk ve sıkıntı içinde olup da bey adı taşımaktansa borçsuz ve sıkıntısız bir çoban olmak daha iyidir” anlamında kullanılan bir söz.

çam sakızı çoban armağanı verilen bir armağanın sunulduğu kimseye değerine uygun olmadığını ve verenin gücünün ancak buna yettiğini özür yollu anlatmak için söylenen bir söz.

çoban aldatkıcı bk. çoban aldatgucu

çoban aldatkucu bk. çoban aldatgucu

---