buğur

buğur

a. hlk. Buğra.

buğur

Sağnak, şiddetli yağmur

buğur

1. Damızlık deve. 2. Burulmuş erkek deve. 3. Erkek deve. 4. Deve yavrusu.

buğur

Kızgın.

buğur

Omurgayla kaburganın birleştiği yer.

buğur (I)

Bundan sonra, bu defa, şimdi.

buğur (II), (puğur)

Erkek deve, iki hörgüçlü deve.

Buğur

Şanlıurfa ili, Hilvan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yer`in kabuğu İng. earth's crust Yer'i saran katı kabuk.
mumurganböceği Tespihböceği.
Karabuğra Köken: T. Cinsiyet: Erkek Deve gibi boylu boslu olan kimse.
durumsal bağlam İng. situational context Bir gözlem ya da ölçme sürecinin sonuçlarını değişik doğrultu ve ölçülerde etkile
buğuölçer İng. atmometer kimya: Belli bir süre içinde oluşan buğulaşmayı, ölçmeye yarayan araç.