betim

betim

a. 1. Betimleme işi, betimleme. 2. ed. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı, tasvir.

betim Osm. tasvir

(Resim, Heykel) Her hangi bir şeyin resmi, heykeli.

betim İng. description, singular description, definite description

(…) Anl. tekil betim. Örn. 'Çalıkuşu'nun (biricik) yazarı.'

betim İng. figure

Belli bir anlamı ya da kavramı, bir simge ya da anlatımı dile getirmek üzere başvurulan göstersel biçim.

betim Osm. tasvir

Söz ve yazı ile bir nesneyi göz önünde canlandırma.

Betim Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı. 2. Herhangi bir şeyin resmi veya heykeli.

---

betim ile benzer kelimeler

belirsiz betim İng. ambiguous figure Uzancalı ya da çıkarımcı ölçerlerde kullanılan, belirgin bir anlatımı bulunmadığı için değişik biçimlerde anlaşılmaya ve yorumlanmaya elverişli ölçek sınarı. bk. çıkarımcı yordam, kestirimci inceleme, uzancalı yordam.

betim mantığı İng. logic of description Temel mantığa betimleyicileri katmakla elde edilen genleşmiş mantık dizgesi,

dölgü betim Fr. Ædoeographie

tekil betim bk. betim.

---