beşik

beşik, -ği

a. 1. Bebekleri yatırmaya ve sallayarak uyutmaya yarayan, tahta veya demirden yapılmış sallanır bir çeşit küçük karyola: “Ayaklarının ucuna basarak beşiğin yanına geldi.” -H. E. Adıvar. 2. Ambalajlanacak malın biçimine uygun olarak alta konulan parça veya parçaların tümü. 3. mec. Bir şeyin doğup geliştiği yer: “Sırbistan'ın beşiği ve kaynağı burasıdır.” -F. R. Atay. 4. sp. Yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş ve ayak yönünde sallanma.

beşik Fr. Berceau
beşik

Keçi, koyun ve sığır gibi hayvanların alınlarmdaki beyazlık veya böyle bir lekeye sahip olan hayvan

beşik

Bir araya gelmiş ot ve ekin demetlerinin meydana getirdiği büyük yığın.

beşik

Kağnıya fazla yük yüklemek için okları arasına konulan çatallı ağaçlar.

beşik

Bebek, beşik çocuğu.

beşik

Benekli, alnı benekli hayvan

beşik İng. bent backwards (rocking on the belly)

Yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş-ayak yönünde sallanma.

beşik

Damlardaki akıntı bölümü. (Söğütlü -Eskişehir)

Beşik

Çanakkale ili, Evciler bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

beşik ile benzer kelimeler

altın beşik Alm. Flechtgriff Bir elleriyle kendi bileklerini kavrayan iki kişinin, öteki elleriyle karşılıklı olarak birbirlerinin bileklerini tutmaları.

beşik alayı Padişahın çocuğu doğduğunda yapılan tören.

beşik biti Tahtakurusu.

beşik boncuğu Çocuğun oynaması için beşiğin kulpuna takılan boncuk.

beşik düşmek Güreşte iki pehlivan berabere kalmak.

beşik görmek Kızın babası doğan ilk torununa hediye almak.

beşik kertiği a. Kişinin daha beşikteyken anası babası tarafından nişanlandığı kimse. Kız ve erkek çocukları beşikte iken nişanlama veya böylece nişanlanmış kız, erkek.

beşik kertme a. Bebeğin daha beşikteyken bir başka bebekle anası babası tarafından nişanlanması. Kız ve erkek çocukları beşikte iken nişanlama veya böylece nişanlanmış kız, erkek. Kız ve erkek çocukları beşikte iken nişanl...

---