berbat

berbat Far. berb¥d

sf. 1. Kötü: “Eskisinden daha berbat, iyileşmek ne gezer.” -M. A. Ersoy. 2. Bozuk: “Yol berbat, toz toprak üstümüze savruluyor.” -S. M. Alus. 3. Çirkin, beğenilmeyen: “Sanatta politika ne kadar berbatsa politikada sanat da o kadar iğrenç olur.” -B. Felek. 4. Darmadağın, bakımsız, perişan, viran: “Berbat bir han odası.” -Y. Z. Ortaç.

berbat

< Far. ber-bâd: berbat. || bebrat || berbet

---

berbat ile benzer kelimeler

berbat etmek (veya eylemek) 1) kötü duruma getirmek: “Bu işi nasıl berbat ettinse gel yine öyle kendin temizle.” -H. R. Gürpınar. 2) bozmak.

berbat olmak 1) kötü duruma gelmek; 2) kirlenmek; 3) bozulmak: “Muhitin değişen, bozulan her şeyi gibi terbiyesi de berbat olmuştu.” -Ö. Seyfettin.

bir çuval inciri berbat etmek düzelmekte olan bir durumu yersiz, yanlış davranışlarla bozmak: “Bir çuval inciri berbat etmişlerin süklüm püklümlüğüyle müfettişin yanına çıktı.” -O. Kemal.

eski hayratı da berbat etmek bir işi daha iyi bir duruma sokmaya çalışırken büsbütün bozmak.

---