bencillik

bencillik, -ği

a. Bencil olma durumu, hodbinlik, hodkâmlık, egoistlik, egoizm, enaniyet: “Acının eğiticiliğini kendimize saklamanın bencillik olacağını düşünüyorum.” -A. Ağaoğlu.

bencillik İng. egoism

1. (Genel anlamı): Ben düşkünlüğü; kendine düşkünlük, başkalarını göz önüne almadan yalnız kendini, kendi çıkarını düşünme. 2. İnsanın bütün eylemlerinin "ben sevgisi"yle belirlenmiş olduğunu, buna göre ahlaklılığın da yalnızca kendini koruma içgüdüsünün bir biçimi olduğunu, bütün eylemlerin kendini koruma içgüdüsünden ve "ben sevgisi"nden çıktığını öne süren öğreti (Hobbes). 3. Kendi ben'ini ve çıkarını yaşamın mutlak ilkesi yapan anlayış. Karşıtı bk. özgecilik

bencillik İng. egoism

Kendi çıkarını düşünmenin bütün bilinçli eylemlerin temel güdüsü olması durumu.

bencillik İng. egoism

1. Bireyin etkinliklerini yalnızca kendi kişisel çıkarına yöneltmesi, başkalarının ya da toplumun hak ve çıkarlarını bilmezlikten gelmesi tutumu. 2. Bütün insan tutum ve davranışlarının, insanın kendi kendisine karşı beslediği sevgi ve ilgi ile açıklanabileceğini ieri süren öğreti.

---

bencillik ile benzer kelimeler

bencillik etiği İng. egoistic ethics Kişisel çıkarı, etik yoluyla meşrulaştırıp genel yarara bağlama çabası.

bencillik etmek bencil davranmak.

toplu bencillik İng. collective egoism Bir toplum ya da toplumsal küme üyelerinin kendi ortak çıkarlarını başka toplum ya da toplumsal kümelerinkinden üstün sayması, başka toplum ya da kümeden olanlara karşı onların üstüymüş gibi davranması.

---