bellik

bellik, -ği

a. 1. İşaret, marka. 2. Ayraç.

bellik

Keçi yavrusu, oğlak.

bellik

İşaret, nişan

bellik

Saç örgüsü.

bellik

Binek hayvanını soğuktan korumak için beline sarılan veya eyerin altına konulan keçe, meşinlenmiş keçe.

bellik

1. bk. bel (I). 2. Önceden tanınan, bellenen, işaret konulan yer: Dağda ceviz belliğim var.

bellik

1. Nişan merasimi. 2. Nişanlanan kıza verilen hediye veya takılan altın.

bellik

1. bk. beçik-1. 2. Kulakları kıvrık koyun.

bellik

Sigara kâğıdı.

bellik

Uzun çubuk (tabloda veya haritada bir yeri göstermek için kullanılır).

bellik

Kambur.

bellik

İm belirti.

bellik

Aynı çeşit şeylerin bir arada, bilinen yerde olması.

bellik

İşaret, imge

bellik Osm. marka

Bir nesneyi tanıtlamaya ya da benzerlerinden ayırmaya yarayan im.

bellik Osm. nişane

bk. belgi.

bellik İng. bench-mark, landmark, quidemark

mimarlık, yerbilim: Bir doğrultu, düzey ya da yüksekliği belirlemek, yeniden bulmak için bir duvar, dikmelik, yerey üzerine konan im.

béllik

Kuşak, kemer, uçkur.

Bellik

Şanlıurfa ili, Suruç ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

bellik ile benzer kelimeler

bellik etmek İşaret koymak, işaretlemek

bellik gomak İz, im koymak.

bellik yapmak Nişanlamak

---