bedel

bedel Ar. bedel

a. 1. Değer, fiyat, kıymet. 2. Bir şeyin yerini tutabilen karşılık: “Buna bedel içimde mumlar, mumlar, mumlar yanan bir karanlık var.” -A. Gündüz. 3. Başkasının adına ve onun parası ile hacca giden kimse. 4. sf. Eşit, denk: “Emsalini göremeyeceğiniz bir saadetle beş on dakika yaşarsınız ki bütün bir hayata bedeldir.” -R. H. Karay. 5. ask. Askerlik yapmamak veya yapılacak süreyi kısaltmak isteyenlerin devlete ödedikleri para: “Efrattan bedel alınıp alınmayacağına dair merkezden emir gelmişti.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 6. hlk. Bir ücret karşılığında çalışan kimse.

bedel

Merdiven, merdiven basamağı.

bedel

Uşak, hizmetçi, çoban (bir ücret karşılığı çalışan).

bedel

Erkeğin kız tarafına evlenirken verdiği para.

bedel

Kendisine miras kalan kimse, vâris: Babanın bedelisin.

bedel

Askerlik vazifesi için öden para

bedel

karşılık.

bedel İng. cost, price

Bir malın ya da işin karşılığı olan değer, fiyat, denklik.

Bedel Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Değer, fiyat, kıymet. 2. Bir şeyin yerini tutabilen karşılık.3. Eşit, denk.

Bedel

Sivas ili, Direkli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

bedel ile benzer kelimeler

bedel efradı Paralı atlı asker.

bedel kılıç Saban veya dövenin okunu boyunduruğa bağlayan ağaç kısım.

bedel tutmak esk. kendi yerine askerlik yapması için birini para ile tutmak.

bedel vermek askerlik yapmamak veya kısa süre yapmak için devlete para ödemek.

ömre bedel bir ömre değecek kadar (iyi, güzel, değerli): “Orada ümitler ve hayal sukutlarıyla geçen, bir hareketli hayatı!” -R. H. Karay.

örnek bedel İng. mesne profits Bir malın kullanılmasından doğan yararın benzerleri dikkate alınarak bilirkişi tarafından belirlenen parasal değeri.

rayiç bedel a. tic. Piyasa fiyatı. bk. cari fiyat

---