başka

başka

sf. 1. Bilinenden ayrı, değişik, farklı, özge: “Başka bir şeyi daha aklıma iyice sokuyordum.” -A. Kutlu. 2. Nitelik yönünden alışılmışın dışında bir üstünlüğü olan: “Bütün bunlar beni herkesten başka bir insan yapmıyor.” -H. E. Adıvar. 3. e. “Ayrıca, üstelik, bir yana” anlamlarında -den başka biçiminde kullanılan bir söz: “Birinden yardım istemekten başka çıkar yol yoktu ve ben yardım isteyeceğime ölmeyi yeğlerdim.” -A. Kutlu.

başka

Usta.

başka

Çingene.

başka

Başka.

başka

Ortaksız, müstakil.

---

başka ile benzer kelimeler

başka başka sf. 1. Her biri değişik, farklı: “Koyun kurt ile gezerdi / Fikir olmasa” -Âşık Veysel. 2. zf. Değişik biçimlerde. 3. Ek olarak, daha daha.

başka çıkarmak, (başka kılmak) Ayırmak, (öğrenciyi yetiştirip usta haline getirerek kendi başına iş yapması için) ayırmak, benzerleri arasından seçip ayırmak.

dostluk başka, alışveriş başka “iki kişi arasındaki dostluk, alışverişte birinin ötekine özverili davranmasını gerektirmez” anlamında kullanılan bir söz.

aklı başka yerde olmak başka şeyler düşünmek: “Affet Kâmuran, aklım başka yerdeydi.” -R. N. Güntekin.

aklını başka yere vermek konuşulan konudan başka bir şey düşünür olmak.

Allah bir dediğinden başka sözüne inanılmaz birinin çok yalancı olduğunu anlatmak için söylenen bir söz.

başka başına Başlı basma, kendi başına, ayrı.

başka bilirkişi İng. other expert Yargıcın yeterli görmediği bilirkişi raporu üzerine, yeniden seçilen bilirkişi.

---