baş vermek

baş vermek

1) çıban olgunlaşmak; 2) buğday vb. bitkiler başak bağlamaya başlamak, başak oluşmak; 3) gemi, kayık vb.ni döndürmek, çevirmek: “En sonunda rüzgârların istikametine baş verdi.” -S. F. Abasıyanık. 4) ortaya çıkmak, belirmek: “Fransızlardan, neler olup bittiğini, neden müttefikler arasında bazı sorunların baş vermiş olduğunu öğrenmeleri isteniyordu.” -A. Kulin.

baş vermek

Alım satımda veya değişmede üste bir şey vermek.

baş vermek

1. Çıban olgunlaşmak. 2. Tohum filizlenip toprak üstüne çıkmak. 3. Buğday başak tutmaya başlamak. 4. Baharda asma veya omçanın fazla dallarını keserek üzüm yapacak çubukları bırakmak.

baş vermek

Kayığın burnunu dalgalara çevirmek.

baş vermek

Canından olmak, ölmek // ust baş: giyim kuşam

---

baş vermek ile benzer kelimeler

tanıklık vermek, (tanukluk vermek, tanuhluh vermek, danukluk vermek) 1. Şahitlik etmek, şahadette bulunmak. 2. Kanaât getirmek, hükmetmek. 3. "Kelime-i şahadet" getirmek.

baş bart, (bart baş, bart, baş bört) Yara, çıban, sivilce, yara bere.

baş alup baş vermek Öldürmek, ölmek.

baş indirmek, (baş indümıek) İtaat etmek, serfürû etmek.

baş komak, (baş koymak) 1. Can feda etmeğe razı olmak. 2. Saygı ile baş eğmek.

baş yastığı baş derdini bilmez “insanın derdi içindedir, en yakını bile onu anlamaz” anlamında kullanılan bir söz.

baş yere komak, (baş yerde komak) Yere yüz sürmek.

gendü baş gelmek gendü baş getmek Kendi başına gelip, kendi başına gitmek

---