baş etmek

baş etmek

1) gücü yetmek: “Ben onlarla baş etmeye çalışıyordum ki Hasan'ın kapısı birden açıldı.” -E. Bener. 2) başarı kazanmak.

baş etmek

1. Bir işi bitirmek. 2. Başa çıkmak, gücü yetmek, hak kından gelmek, yenmek üstün gelmek: Sen onunla baş edemezsin. 3. Mücadele etmek. 4. Geçinmek.

baş etmek

1. Baş sallayarak işaret etmek. 2. El ile selâm vermek: Haydi çocuğum baş et.

baş etmek

Elbiseyi ilk suda yıkamak.

baş etmek

Söğüt ve karakavak gibi ağaçların dallarını budamak: Bu sene söğütleri başettim.

baş etmek

Bir işi bitirmek.

baş etmek

Konuşmadan baş devinimi ile anlatmak: Baş etdim, gime diye annamadın.

baş etmek

Hâkim olmak

baş etmek, (baş eylemek)

Reis yapmak, komutan tayin etmek.

---

baş etmek ile benzer kelimeler

baş bart, (bart baş, bart, baş bört) Yara, çıban, sivilce, yara bere.

baş alup baş vermek Öldürmek, ölmek.

baş indirmek, (baş indümıek) İtaat etmek, serfürû etmek.

baş komak, (baş koymak) 1. Can feda etmeğe razı olmak. 2. Saygı ile baş eğmek.

baş yastığı baş derdini bilmez “insanın derdi içindedir, en yakını bile onu anlamaz” anlamında kullanılan bir söz.

baş yere komak, (baş yerde komak) Yere yüz sürmek.

gendü baş gelmek gendü baş getmek Kendi başına gelip, kendi başına gitmek

baş baş ünl. Çocukların “Allah'a ısmarladık” anlamında ellerini başlarına götürmelerini sağlamak için söylenen bir söz. 1. Teker teker.2, Baş başa.

---