barut

barut Far. b¥r°d

a. Ateşli silahla bir merminin atılmasına veya herhangi bir aracın fırlatılmasına yarayan, patlayıcı madde: “Dev boylu fetih askerleri, kollarının sert derilerine iğnelerle yazdırır, barutla ovdurur, dövme yaparlardı.” -Y. K. Beyatlı.

barut İng. gun-powder

Tutuşturulduğunda hızla yürüyen tepkimelerle oluşan gaz ürünlerinin yaptıkları basınçla patlayan, potasyum nitrat, toz odun kömürü ve kükürt karışımı.

---

barut ile benzer kelimeler

ateşle barut bir yerde durmaz “kızla erkeğin baş başa yalnız kalmaları kötü sonuçlar doğurabilir” anlamında kullanılan bir söz.

barut ağacı İng. black alder, dog wood Cehrigiller (Rhamnaceae) familyasından, 2-3 m yükseklikte, kabukları müshil olarak kullanılan ağaççıklar. Ciğar.

barut esmeri sf. Koyu esmer renkte olan (kimse): “Sık sık rastladığı, o tazenin, kim olduğunu, kolay öğrenememişti.” -A. İlhan.

barut fıçısı a. 1. Barut koymaya, doldurmaya ve muhafaza etmeye yarayan fıçı. 2. mec. Her an olay çıkabilecek durumda olan yer: “Makedonya'nın bir başka adı ydı o dönemde.” -N. Cumalı. 3. mec. Çok kızgın, sinirli ve kinle dolu kimse.

barut fıçısı gibi 1) çok kızgın, sinirli (kimse): “Sadi Nahit'i delice kıskanıyordu, içi bir hasetle doluydu.” -T. Buğra. 2) kavgaya yol açacak (durum).

barut gibi 1) öfkeli, huysuz, sert, aksi (kimse): “Hocamız sert bir adam.” -H. R. Gürpınar. 2) pek ekşi; 3) acı.

barut hakkı a. Mermiyi istenilen uzaklığa atabilmek için gerekli barut gazı basıncını sağlamaya yetecek miktarda barut.

barut kabağı a. Barutluk.

---