bağlanmak

bağlanmak

(-e) 1. Bağlama işine konu olmak: “Ceviz ağacının bir dalına bağlanmış salıncak, hafif hafif kıpırdanıyordu.” -O. Pamuk. 2. Sevmek, içten bağlı olmak: “Ona bağlandığım kadar / Hiçbirine bağlanmadım / Sade kadın değil, insan” -O. V. Kanık. 3. Yalnızca belli bir işle uğraşmak. 4. (nsz) Bir şey bir kimseye ayrılmak, tahsis edilmek: “Gülseren Abla yiğit kadın, Yıldırım'ın ölümünden sonra, bağlanan emekli maaşını kabul etmedi.” -A. Ümit. 5. Sözle veya yazılı olarak bir şeye bağlanmak, angaje olmak. 6. (nsz) mec. Beklenen şey elde edilmez olmak.

bağlanmak

Alay etmek, takılmak, eğlenmek: Bağlananı kimse sevmez.

bağlanmak

Zifaf gecesi iktidarsız olmak.

bağlanmak

1. Kapanmak. 2. Kuşanmak. 3. Şekil verilmek, sonuçlandırılmak.

---

bağlanmak ile benzer kelimeler

ağzı dili bağlanmak herhangi bir sebeple konuşamaz olmak.

ayağı bağlanmak Boş yere oyalanıp kalmak, bir yerden ayrılamamak.

basireti bağlanmak iyi düşünemez, gerçeği göremez bir duruma düşmek: “Bazen en mahir canilerin bile böyle mühim nisyanlarda bulunacak kadar basiretleri bağlanır.” -H. R. Gürpınar.

başı bağlanmak 1) evlendirilmek; 2) birini yandaş olarak kazanmak, kendi yanında tutmak: “Başı bağlananların vekillerine birer samur kürk gelmiştir.” -S. Birsel. Nişanlanmak.

(bir şeye) pamuk ipliğiyle bağlanmak her an bozulmaya, kopmaya hazır olmak.

demi bağlanmak Nefesi tutulmak

dili bağlanmak Dili tutulmak

divan bağlanmak Büyük Meclis kurulmak, toplanmak

---