bağlamak

bağlamak

(-i, -e) 1. Bir şeyi bir yere veya bir şeye tutturmak: Gemiyi iskeleye bağlamak. 2. Düğümlemek: İpi ipe bağlamak. 3. (-i) Yara ilaç koyup bezle sarmak: Yarayı bağlamak. 4. (-i) Denk yapmak, paket yapmak: Yatakları bağlamak. Eşyayı bağlamak. 5. Anlaşma yapmak: İşleri bugün sözleşmeye bağladı. 6. (-i) Uyulması zorunlu olmak: “Anayasa hükümleri, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını, diğer kuruluş ve kişileri bağlayan temel hukuk kurallarıdır.” -Anayasa. 7. (-i, -e) Eklemek, bir araya getirmek, birleştirmek: “Şu sonsuz mavilikte var mıydı onun eşi? / Kim söndürebilirdi o muhteşem güneşi?” -E. B. Koryürek. 8. Başka bir işle uğraşamaz durumda olmak: Bu iş beni bağladı. 9. (-i) Sona erdirmek, bitirmek, tamamlamak. 10. (-i) Geçişi engellemek: Bütün yolları bağlamışlar. 11. (-i) Birini söz veya yazı ile bağlamak, taahhüt etmek, angaje etmek. 12. (-i) Büyü, muska vb.nin aracılığıyla birinin birtakım isteklerini veya yetkinliğini engellemek, yok etmek. 13. mec. Gönlünü kazanmak: Bu davranışınız beni size bağladı. 14. mec. Birinde bir şeye karşı ilgi, istek uyandırarak o şeye ilgi, yakınlık duymasını sağlamak. 15. mec. Bütün ilgisini bir yerde yoğunlaştırmak: “Kızım, ne yapsak da seni bu eve bağlayabilsek acaba?” -R. N. Güntekin.

bağlamak

1. Akan suyun önüne set yapmak. 2. Akışı istenilen tarafa çevirmek, yöneltmek.

bağlamak

1. Büyülemek, aldatmak. 2. Erkeği büyüleyerek cinsî bakımdan iktidarsız kılmak. 3. Kısmetine manî olmak.

bağlamak

Büyülemek.

bağlamak

Oluşturmak, tamamlamak."pağlavayı bağladuh."

bağlamak İng. attach (hardware)
bağlamak İng. bind
bağlamak İng. connect
bağlamak İng. link
bağlamak

ilzâm etmek, borçlandırmak.

bağlamak Osm. Tezviç edilmiş devreler
bağlamak

Karşılaşma sırasında bir saz ozanının, karşısındakinin sorduklarını bilmemesi ya da aynı uyakla karşılık verememesi, bk. karşıberi.

bağlamak

Değirmenin çalışmasını durdurmak. (Köprü *Şarkikaraağaç -Isparta)

bağlamak

1. Kapamak. 2. bk. kapu bağlamak 3. Durdurmak, alıkoymak, menetmek. 4. Sarmak. 5. Hasretmek, tahsis etmek, mütevakkıf bulmak. 6. Hasıl etmek.

Bağlamak Fr. Coupler

---

bağlamak ile benzer kelimeler

belini bağlamak, (belin bağlamak, bilini bağlamak) 1. Hazırlanmak. 2. Tarikate kabul edildiğinin belgesi olarak, şeyh bir kimsenin beline kemer kuşatmak.

ad bağlamak Ad olarak almak.

ağzını bağlamak bir kimseyi herhangi bir sebeple söz söyleyemez duruma getirmek, susmak zorunda bırakmak: “Ortağım burada kocama basmış büyüyü, basmış büyüyü. Dilini, ağzını bağlamış adamcağızın.” -R. N. Güntekin.

ağzını dilini bağlamak birini konuşamaz duruma getirmek: “O şıllık basmış büyüyü, adamcağızın ağzını dilini bağlamıştı.” -R. N. Güntekin.

ahd bağlamak Söz vermek, ahdetmek.

al bağlamak 1. Gelinin başına kırmızı bir örtü bağlamak. 2. Sevinmek, murada ermek: Oğlan doğuran al bağlar. 1. Gelin olmak. 2. Sevinmek, mutlu olmak.

alay bağlamak Törene hazır durumda düzene girmek. Asker saf saf olmak, harp safı niszamına girmek.

altmışaltıya bağlamak geçici bir çözümle durumu kurtarmış görünmek.

---