bağlama zamiri

bağlama zamiri İng. relativ pronoun

Kendisinden önce gelen bir kelime veya kelime grubunun yerini tutan ve yerini tuttuğu kelime veya kelime grubu ile kendisinden sonra gelen açıklayıcıyı birbirine bağlayan Far. ki zamiri: Konya’da bir ağaç vardır ki dökülmez yaprakları (A. N. Asya, Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor, s. 160). O insanlar ki, renkli, silik (O. Veli Kanık, Bütün Şiirleri, 2. s. 1686). – Vallahi bu o kadar karışık ve zor bir sistemdir ki, size ayrıntıları ile açıklayamam (Y. B. Bakiler, Üsküp’te Kosova’ya, s. 171). Hissediyor ki, bir tarafı can çekişir ve ölürken, her tarafına bedel başka bir tarafı canlanmakta, dirilmektedir (N. Fazıl Kısakürek, Aynadaki Yalan, s. 59). Ben ki Bursa’yı o kadar severim, sanatımın ve iç hayatımın bütün bir tarafını bu şehre borçluyum (A. H. Tanpınar, Yaşadığım Gibi, s. 209). Dediler ki, bin derde deva bu mübarek sudur (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, İki âmanın Sözleri, s. 106). Dünyanın başka yerlerinde öyle memleketler vardır ki, düzenini periler kurdu zannedersiniz (Y. K. Karaosmanoğlu, göst. y.). Bu işler o kadar zordur ki, gecenizi gündüzünüze katmadan başarıya ulaşamazsınız. vb.

---

bağlama zamiri ile benzer kelimeler

bağıntı zamiri Fr. pronom relatif Kendinden sonra gelen sözü öncekine bağlayan zamir. Bir insan ki hesabını bilir... cümlesindeki ki gibi.

belirsiz bağıntı zamiri Fr. prorom relatif indéfini Kim ki, her kim ki, her ne ki gibi anlamında belirsizlik bulunan zamir veya zamir deyimi.

belirsizlik zamiri a. db. Adın yerini belirsiz, kabataslak tutan zamir, belgisiz zamir: bazısı, birkaçı, birçoğu, azı, herkes, biri vb. İng. indefinite pronoun Kişileri veya nesneleri belirsiz olarak temsil eden zamir: bazısı, bazı...

dönüşlülük zamiri Azerbaycan Türkçesi: gayıdış äväzliyi; Türkmen Türkçesi: gaydım çalışması;Gag.: çevirim aderlii; Özbek Türkçesi: ozlik ólmóşi; Uygur Türkçesi: özlük almaş; Tatar Türkçesi: bilgeläwalmaşlığı; Başkurt Türkçesi: töşöm almaşı; Kmk: kaytım orunca; Krç.-Malk.: begitiwcüalmaş; Nogay ...

gösterme zamiri a. db. Varlıkların yerini, işaret yoluyla belirten zamir, işaret zamiri. bk. Göstermelik.

ilgi zamiri Osm. nispet zamiri Kendinden önce geçen ismin yerini tutarak başında bulunduğu tümceyi o ismi sıfat haline getiren "ki" zamiri. Bir adam ki sözünde durmaz, ondan ne beklersiniz! bk. bağlama zamiri.

ilgileme zamiri bk. bağlama zamiri.

işaret zamiri a. db. Gösterme zamiri: Bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. İng. demonstrative pronoun Somut ve soyut nesneleri işaret etme, gösterme yoluyla karşılayan kelime. Bugün Türkçede kullanılan işaret zamirleri bu, şu, o ...

---