bağıl

bağıl

sf. 1. Görece. 2. a. fiz. Kendine özgü bir kımıldanışı olduğu hâlde başka bir cisme uyarak sürüklenen cismin görünürdeki kımıldanışının niteliği.

bağıl İng. relative

Özdeş türden başka bir şeyle karşılaştırılarak ölçülen ya da değerlendirilen (nicelik).

bağıl Osm. izafî, nisbî

(fizik, kimya)

bağıl İng. dependent, conditional

kimya: Varlığı bir başka özdeğin varlığına bağlı olan, salt olmayan (özdek).

---

bağıl ile benzer kelimeler

bağıl bağıl 1. Şarıl şarıl, çağıl çağıl (suyun akışı hakkında). 2. Hayvanların sütlerinin sağılmadan akması.

bağıl bağıl aktarmak Çok kusmak.

bağıl ağdalık İng. relative viscosity Bir çözeltinin ağdalığının çözücününkine oranı.

bağıl ağırlık İng. relative weight Oksijen öğeciğinin ağırlığını 16 sayan bir tabana göre bir öğenin öğeciksel ağırlığı.

bağıl akmazlık İng. relative viscosity Bir çözeltinin akmazlığının, çözücünün akmazlığına oranı.

bağıl atomağırlığı Osm. izafî atom sıkleti (kimya)

bağıl bolluk İng. abundance ratio, frequency Bir topluluk içinde istenilen tek bir çeşidin bolluğunun bütün niceliğe oranı. "Salt bolluk" için verilen örnekte, göktaşında demirin bolluk oranı 50/550, yıldız tayfında metal çizgilerinin bolluk oranı 25/180 dir. Bir bölged...

bağıl çağ yerbilimi İng. geologic chronology, geochrony Yer oluşlarının, birbirlerine göre zaman sırasıyle bölünmesi

---