bağdaşık

bağdaşık

sf. Birbirlerine benzer karakterlere veya yapıya sahip parça veya birimlerden oluşan (bütün veya topluluk), mütecanis, homojen.

bağdaşık

Arkadaş, okul arkadaşı, bir arada bulunan, birlikte iş yapan insanlar, ortak.

bağdaşık

Bitişik, yapışık.

bağdaşık

Birbiriyle her bakımdan anlaşan, içlidışlı olan, uyuşmuş.

bağdaşık

1. Suç ortağı. 2.bk. bağdaş. 3.bk. badaşık-3. 4.bk. badaş.

bağdaşık

Karışık yer.

bağdaşık İng. homogeneous

(Yun. homogenes: homos = aynı, genos = cins, soy) : Yapıca özdeş olan ve aralarında nitelikçe bir ayrım bulunmayan parçaların kurduğu bütünün niteliği. Karşıtı bk. ayrışık

bağdaşık İng. coherent

Bağdaşıklık özelliği gösteren.

bağdaşık

bk. biryapımlı.

bağdaşık İng. homogenous

Her yeri aynı özelliği gösteren, homojen.

---

bağdaşık ile benzer kelimeler

bağdaşık çökelme İng. coherent precipitation Bir çökelti fazının, içdüzey kristal düzlem ve yönleriyle bağdaşarak çökelmesi olayı.

bağdaşık çökelti İng. coherent precipitate Bağdaşık çökelmeye uğramış çökelti.

bağdaşık denklemler İng. compatible equations, consistent equations Çözümü var olan denklemler dizgesi.

bağdaşık devletler İng. Triple entente powers Birinci Dünya Savaşından önce aralarında bir antlaşma yapmış olan İngiltere, Fransa ve Rusya'ya verilen ad. bk. üçlü bağdaşma.

bağdaşık düzgünlük İng. compatible uniformity Bir küme üzerindeki ilingeyi üreten düzgünlük.

bağdaşık ilinge İng. compatible topology Cebirsel ve ilingesel birer yapı ile donatılmış kümede, cebirsel işlemlerin söz konusu ilingeye göre sürekli olması.

bağdaşık ölçev İng. compatible metric Bir küme üzerindeki ilingeyi üreten ölçev.

bağdaşık reaktör İng. homogeneous reactor / homojen reaktör Yakıtının bağdaşık olması nedeniyle, nötronların benzer özellikler taşıdığı reaktör.

---