atlamak

atlamak

(-den) 1. Bir engeli sıçrayarak veya fırlayarak aşmak: Duvardan atlamak. Hendekten atlamak. 2. (-den, -e) Yüksek bir yerden alçak bir yere, ayaküstü gelecek bir biçimde kendini bırakmak: Çukura atlamak. 3. (-e) Binmek: “Atlasam bir vapura, şehre insem diyorum.” -S. F. Abasıyanık. 4. (-i) Basında haberi zamanında verememek veya diğer gazetelerden öğrenmek. 5. (-i) Okuma, yazı yazma, sayı sayma vb. işlerde bazı bölümleri üstünkörü geçmek. 6. (-i) Sınıfı okumadan geçmek: Birinci sınıfı atladı. 7. İnmek: “Otomobilden atlayıp vapura doğru seğirten bir adama tutup sual sorulur mu?” -S. F. Abasıyanık. 8. (-de) mec. Yanılmak, aldanmak. 9. mec. Bir işe sonucunu düşünmeden hemen girişmek.

atlamak

Ayıklamak, toplamak, devşirmek.

atlamak

Toplamak, derlemek.

atlamak

Ayıklamak.

atlamak

Dalmak (suya)

atlamak İng. bypass
atlamak İng. hop
atlamak İng. jump
atlamak İng. skip

---

atlamak ile benzer kelimeler

başşak atlamak Tahıl ve meyveleri devşirdikten sonra geriye kalan döküntüleri toplamak.

çağ atlamak büyük ilerleme sağlamak.

damdan çardağa atlamak hiçbir mantık bağı kurmadan konudan konuya geçmek.

diynek atlamak Kötü alışkanlıklardan vaz geçmek için büyük yemin yapmak.

eşik (veya eşiğini) atlamak 1) herhangi bir konuyu doyasıya yaşayarak belli bir olgunluğa ulaşmak: “Sevginin, merhametin eşiğini atlayanlar, ızdırabın gömleğini de kendiliğinden giyinirler.” -A. H. Tanpınar. 2) engelleri aşmak, zorlukları yenmek.

haber atlamak gazetecilikte bir haberi vaktinde yayımlayamamak.

hozana atlamak Fazla üstüne varılan kimse büyüğüne karşı gelmek, saygısızlık yapmak.

ip atlamak ipin iki ucunun tutularak çevrilmesiyle, ipe ayağını ve başını değdirmeden zıplamak.

---