anlam

anlam

a. dil b. 1. Bir kelimeden, bir sözden, bir davranış veya olgudan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı düşünce veya nesne, mana, fehva, valör. 2. man. Bir önermenin, bir tasarının, bir düşüncenin veya eserin anlatmak istediği şey.

anlam Fr. Entendement
anlam

Anlayış, duygu.

anlam Osm. mâna

Bir kelimenin veya bir sözün anlattığı fikir. Anlam türlü bakımlardan sınıflara ayrılır: GEÇER ANLAM (S. usuel) ve UĞRAMA ANLAM (S. occasionnel) ; YALIN ve KARMAŞIK ANLAM (S. Simple, S. complexe) ; TEMEL VE KATKIN ANLAM (S. fondamental, S. accessoire) ; İLKEL ve TÜREME ANLAM (S. primitif, S. dérivé) ; SOMUT VE SOYUT ANLAM (S. Concret, S. abstrait) ; ÖZ VE MECAZ ANLAM (S. propre, S. figuré).

anlam İng. sense, meaning

Sözcüklerin veya davranışların zihinde uyandırdığı izlenim.

anlam İng. meaning, sense, signification

1. Bir sözcüğün belirttiği, düşündürdüğü (şey). 2. Bir önermenin, bir tasarımın, bir düşüncenin ya da yapıtın anlatmak istediği (şey).

anlam İng. sense, meaning

Kelimenin tek başına veya söz içindeki öteki ögeler ile bağlantılı olarak zihinde yarattığı kavramlardan her biri: kestirmek 1. ağaç kestirmek, kumaş kestirmek, 2. bir şeyi tahmin edebilmek: işin sonunda nereye varacağını kestiremiyorum; 3. birazcık uyumak: Bir saat kadar kestirirsem kendimi toplayabilirim vb.

anlam İng. meaning, sense, signification

1. Bir deyimin belli bir yorumda karşılık olarak kazandığı nesne. ||Anl. yorumsal anlam. Krş. kaplamsal anlam, içlemsel anlam. 2. Kullanımsal anlam. 3. Dizimsel anlam.

anlam Osm. Mâna

Bir kelimenin, veya kelimelerden meydana gelmesi dolayısıyla, bir cümle veya sözün anlattığı fikir. (HARFİ HARFİNE ANLAM, Sens littéral; ÖZ ANLAM, Sens propre).

anlam

Azerbaycan Türkçesi: mäna ~ anlam; Türkmen Türkçesi: maanı; Gagauz Türkçesi: maana; Özbek Türkçesi: ma'nό;Uygur Türkçesi: mäna; Tat: mégné; Başkurt Türkçesi: mägänä; Kmk: ma'na; Krç.-Malk.: magana;Nogay Türkçesi: mäne;Kazak Türkçesi: magma;Kırgız Türkçesi: maani;Alt:: uçurı;Hakas Türkçesi: pîldîrîg ~ tuza; Tuva Türkçesi: u'tka; Şor Türkçesi: *uňnam; Rusça: znaçeniye

anlam İng. significance

Bir toplum ya da toplumsal küme üyelerinin türlü ekin öğeleriyle ilgili olarak yaptıkları düşünsel çağrışım.

anlam İng. sense

Tek iplikli nükleik asidin polaritesi.

anlam İng. meaning, sense

Bir simge, kavram ya da bir ölçümün belli bir dizgeye göre taşıdığı içlem ya da içerim.

anlam Osm. mana

Sözcüklerin, dizelerin, tümcelerin ve benzerleri söz örneklerinin anlattıkları duygu, düşünce, yargı.

---

anlam ile benzer kelimeler

anlam alanı İng. semantic field Zihinde aynı veya birbirine yakın kavramlar oluşturan kelimelerin meydana getirdikleri ortak alan: ülkü, hedef, gaye, maksat, ideal; kırılmak, incinmek, gücenmek, darılmak, küsmek; kesmek, koparmak, biçmek, üzmek, yolmak vb.

anlam aykırılığı a. db. Karşıt anlamlı kelimelerin, sözlerin bir araya gelmesi. Fr. Contresens 1. Bir metinden çıkarılan anlamın asıl anlama uygun olmaması. 2. Okumada, söylemede, deyitlemede, alınan tavrın, ağızdan çıkan sözlerdeki anl...

anlam bayağılaşması a. db. Anlam kötüleşmesi. İng. pejorative (Derleme. mana bayağılanması) Bazı sözcüklerin gerçek anlamlarının, yerine göre, bayağı ve kötü anlama kayması: Herif (kaba dilde erkek) , kabak (aptal, kaba adam) , uşak (emir ...

anlam benzerliği İng. resemblance point of view of meaning Markaların anlamca birbirine benzer olma özelliği (manda-dombay gibi).

anlam bilimci a. Anlam bilimi ile uğraşan kimse. Anlam bilimi üzerinde çalışan kimse. Azerbaycan Türkçesi: semasiolog; Türkmen Türkçesi: semasiolog; Gagauz Türkçesi: semasiolog;Özbek Türkçesi: semasiolog; Uygur Türkçesi: ma...

anlam bilimi a. Dili anlam açısından inceleyen bilim dalı, semantik. İng. semantics Dildeki birimleri anlam bakımından ele alıp inceleyen dil bilimi dalı. Anlam bilimi kendi içinde de 1. durgun veya eş zamanlı , 2. gelişmeli veya al...

anlam bilimsel sf. Anlam bilimi ile ilgili, semantik.

anlam birimi İng. morpheme, semanteme Bir dilin anlam taşıyan en küçük birimi: ev+in kapı+sı, diş+çi+lik sözlerini oluşturan birimler gibi.

---