acı omca

omca

a. hlk. 1. Kalça kemiğinin bir bölümü. 2. Kesilmiş ağaç kökü, bağ kütüğü.

1. Bağ kütüğü, asma. 2. Üzüm çubuğu. 3. Kalın çam ağacı. 4. Ormanda, çürüyüp yıkılmış ağaç. 5. Odun. 6. Büyük odun parçası.

Asma kütüğü...

acı acı

zf. 1. Üzüntülü bir biçimde, dokunaklı olarak: “General, soluk dudaklarını parmaklarının arasına alarak gülüyor.” -E. M. Karakurt. 2. Sert ve keskin bir biçimde: “Temizlenmeye hiç vakti olmayan kirli iş adamı gibi ter, kepek, yağ ve toprak kokuyor.” -A....

acı

a. 1. Bazı maddelerin dilde bıraktığı yakıcı duyu, tatlı karşıtı: Acıyı sever. 2. sf. Tadı bu nitelikte olan: “Acı kahvesini yudumluyordu.” -T. Buğra. 3. Herhangi bir dış etken dolayısıyla duyulan rahatsızlık, ızdırap: “Omuzlarına kadar v...

acı acıyı keser, su sancıyı

“bir güçlüğü yenmek için başka bir güç yola başvurulmalıdır” anlamında kullanılan bir söz.

acı ağaç

a. bit. b. Sedef otugillerden, sıcak ülkelerde yetişen, kabuğu ve odunu hekimlikte kullanılan küçük bir ağaç, kavasya (Quassia amara).

Dağlarda yetişen bir çeşit yabani elma.

Aşısız fidan, yabani a...

acı ayıt

Kırlarda ve tarlalarda kendiliğinden biten ve hoş kokulu pembe çiçekleri olan küçük ağaç, hayıt.

acı badem

a. bit. b. 1. Gülgillerden, dikenli veya dikensiz, meyvelerinin kabukları kalın, çekirdekleri küçük olan bir tür badem ağacı (Amygdalus amara). 2. Bu ağacın hidrosiyanik içermesinden dolayı fazla tüketildiğinde zehirlenmeye sebep olan, krem, koku ve ayakkabı boy...

acı badem kurabiyesi

a. İrmik ve şekerle yoğrularak üzerine acı badem konduktan sonra fırında pişirilen bir çeşit kurabiye.