abraş

abraş Ar. abr¥ş

sf. 1. Alaca benekli: Abraş at. 2. Klorofil azlığından dolayı açık renkte lekeleri olan (bitki yaprağı). 3. Çarpık, eğri, düzgün olmayan. 4. Ters, kaba, görgüsüz (kimse). 5. hlk. Çilli, çopur yüzlü, gözleri açık renk olan (kimse). 6. a. hlk. Atın tüysüz yerlerinde görülen uyuza benzer bir hastalık. 7. a. Cildin rengini bozup beyaz benekler ve lekeler yapan hastalık. 8. a. Deseni ve atkısı bozuk halı.

abraş

1. Çilli ve çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renk gözlü adam. 2. Yüzü, vücudu alaca benekli, lekeli hayvan veya adam. 3. Alnındaki beyazlık alt dudağına kadar inen, at, inek, manda, köpek v.b. hayvan. 4. Doru at. 5. Hayvanların kıç taraflarındaki leke. 6. Alaca bulaca, karışık renkli: Aldığın yün abraş çıktı. 7. İki tarafı denk gelmemiş halı. 8. Halıdaki alacalık, renk bozukluğu. 9. Biçimsiz, çirkin. 10. Çarpık, eğri. 11. Şaşı: Şu çocuk abraş bakıyor. 12. Sert huylu, ters, kaba, muaşeret bilmez. 13. Patavatsız, sözü hoşa gitmeyen. 14. Tedirgin edici, obur. 15. Tembel, uyuşuk, ağır canlı. 16. Pinti, hasis. 17. El ve yüzde, beyaz lekeler halinde olan bir çeşit deri hastalığı. 18. Çil. 19. Yarı olmuş, iyice kararmamış üzüm. 20. Benekli, iyi kurumamış tütün yaprağı. 21. Düzgün olmıyan, pütürlü, pürüzlü deri.

abraş

Önüne gelen taş veya toprak sebebiyle yana doğru eğilen filiz.

abraş

Bağdaş.

abraş

1. Sarışın, çilli yüzlü kimse. 2. Çirkin, biçimsiz. 3. Çopur yüzlü.

abraş İng. snip

Atlarda burun ucunda görülen beyazlık.

Abraş Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam. 2. Doru at. 3. Alaca bulaca, karışık renkli. 4. Tedirgin edici, obur. 5. Çarpık, eğri.

---

abraş ile benzer kelimeler

abraş kilit Uğursuz sayılan bir at donu.

abraş kurmak Bağdaş kurmak.

abraş oturmak Yan oturmak: Misafirler çok, sofraya abraş oturunuz.

burun ucu abraş Atlarda burun ucunda görülen beyazlığın bütün burun ucunu kaplaması.

burun ucu abraş nişaneli Atlarda burun ucunda görülen beyazlığın burun ucunda küçük bir beyazlık şeklinde bulunması.

---