abdal

abdal Ar. abd¥l

a. esk. 1. Gezgin derviş: “Varıp yaslanayım Hacı Bektaş'a / Abdalın olayım çullar içinde” -Gevheri. 2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.

abdal

1. Çingene. 2. Dilenci. 3. Davul, zurna çalan, çalgıcı (çokça çingene). 4. Sünnetçi.

abdal

1. Serseri. 2. Avâre. 3. Tembel. 4. Beceriksiz. 5. Deli. 6. İtibarsız. 7. Kul, köle: Abdalın olam bana kötülük etme.

abdal

Tamahkâr, açgözlü, cimri.

abdal

Yaşlı adam.

abdal

< Ar. abdal: abdal; kimseye kötülüğü dokunmayan iyi niyetli kimse: Düz yolun düz Abdalıyam

abdal

1. Genel olarak gezginci dervişlere verilen ad. 2. Yetmiş ermişe verilen ad. 3. Anadolu'da göçebe bir halkın adı. 4. Afganistan'da bir Türk boyunun adı.

abdal

Gezgin dervişlere verilen ad. Kimi halk ozanlarının adlarına eklenerek kullanılır: Yeşil Abdal, Pir Sultan Abdal, Muhittin Abdal vb. gibi.

abdal

Kalender, derviş.

Abdal Ar. abd¥l

öz. a. tar. 1. Safeviler devrinde İran'da yaşayan Türk oymaklarından biri. 2. Anadolu'da yaşayan oymaklardan bazısı: Geygel Abdalları.

Abdal Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.

---

abdal ile benzer kelimeler

abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır “görmemiş kimse rastlantı sonucunda layık olmadığı bir duruma kavuştuğunda, bu durum kendisinin gerçekten hakkıymış gibi aptalca böbürlenir” anlamında kullanılan bir söz.

abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz “bir kimse sevdiği işi sürekli olarak yapmaktan bıkmaz” anlamında kullanılan bir söz.

abdal tekkede, hacı Mekke´de bulunur “herkes kendisine yakışan ve uğraştığı işle ilgili olan yerdedir” anlamında kullanılan bir söz.

dağ yürümezse abdal yürür “büyüklük taslayan birinde bitecek bir işimiz varsa biz onun ayağına gidip işimizi görmeliyiz” anlamında kullanılan bir söz.

---