zıpçık

zıpçık

Yüzülmüş deride kalan kuyruk.

zıpçık

1. Piştov. 2. Tüfek harbisi. 3. Çocukların patlangıç da dedikleri karpuz kabuğu attıkları oyuncak silâh.

zıpçık

Eşek sıpası.

zıpçık

Kiraz, dut, üzüm vb. nin ince sapı.

zıpçık

Belin sapında olup, üstüne basılan kol.

zıpçık

Şişman kadın, kız.

zıpçık

Acar.

zıpçık

Erkek üreme organına benzetilen nesne.

zıpçık

Eşek yavrusu, sıpa.

zıpçık

Dal parçası.

kızıl pirinç İng. red brass Bileşiminde en çok % 5 çinko bulunan, kızıl renkli pirinç.
zop zop çıkmak Birdenbire gelmek.
zıpkaçtı Tekir de denilen bir balık çeşidi.
zıpçıktı a. 1. Görgüsüz, fırsatçı kimse: Bu kadar milyon nasıl olur da bu eğlenceler sına milyonlar yağdırır? -F. R. A
zıpçıklı Hoppa, kendini bilmez.