zemin

zemin Far. zem³n

a. (zemi:ni) 1. Taban, döşeme, yer: “Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı.” -M. Ş. Esendal. 2. Kumaş, süslü kâğıt, halı, yer muşambası, tablo vb. desenli nesnelerde, biçimlerin üzerinde yer aldığı renk: Zemini mavi bir halı. Zemini beyaz bir basma. 3. mec. Temel, dayanak: “Asıl sohbet zemini nadide yemek tarifi, köşk ve bahçe tanzimidir.” -R. H. Karay. 4. mec. Ortam: Tartışmayı bu zeminde ele alalım. 5. esk. Yeryüzü, dünya.

zemin

1. Marangoz bıçkısı. 2. Ot ve bağ bıçkısı. 3. Tahta delgisi.

zemin

Bağ bıçkısı.

zemin İng. backing track

Bir şarkının, sahnede az sayıda çalgıyla icrasını sağlamak amacıyla, arka planda kullanılmak üzere canlı icra edilecekler dışındaki seslerini içeren önceden kaydedilmiş hâli.

zemin

bk. yer.

Zemin Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek 1. Yer, yeryüzü. 2. Temel, dayanak. 3. Konu, tema.

Zemin İng. Sol

---

zemin ile benzer kelimeler

cümleciğin zemin örneği İng. ground instance of a clause ( )

ıslak zemin a. mim. İnşaat sektöründe mutfak, banyo, tuvalet vb. suyla teması olan bölümlerin yüzeyi.

zemin değer İng. background Işıma, ses, v.b. nicelikleri ölçerek yapılan deneylerde analit yokken numune matriksinin analitin vereceği yerde, bunların yayıldığı kaynaklar kapalı olduğu veya çalışmadığı durumlarda da ölçülen nicelik..

zemin etkimesi bk. yer etkisi.

Zemin göçmesi Alm. Grundbruch

zemin hazırlamak uygun ortam yaratmak.

zemin ışıması İng. background radiation Yer yüzünde yaşayanların sürekli olarak maruz kaldıkları ortalama ışıma.

zemin ifade İng. ground expression içinde değişken bulunmayan ifade.

---