zehir

zehir, -hri Far. zehr

a. 1. Organizmaya girdiğinde kimyasal etkisiyle fizyolojik görevleri bozan ve miktarına göre canlıyı öldürebilen madde, ağı, sem: “Evvela bir yumruk vurdu sersemledim, sonra ağzıma bilmediğim bir zehir tıktı, işte bu zehirle bayıldım.” -F. R. Atay. 2. mec. Büyük üzüntü, acı, keder, sıkıntı: “Dünya ile küsmüş, içi zehir dolu olarak yaşamıştı bütün gençliğini.” -N. Cumalı.

< Ar. zehr) zehir

< Far. zehr) Zehir, ağu

zehir İng. poison

1.Bir organizmayı öldüren madde. 2.Bir katalizör etkinliğini azaltan ya da yok eden madde. 3.Bir metal veya alaşımın kalitesini bozan madde.

---

zehir ile benzer kelimeler

beyaz zehir , -hri a. Eroin, kokain vb. sıvı olmayan uyuşturucu madde, beyaz.

dış zehir İng. exotoxin Ekzotoksin.

dünyayı zindan (veya zehir) etmek (veya dünyayı başına dar etmek) bir kimseyi çok sıkıntılı bir duruma sokmak: “En güzel zamanında hiç olmayacak bir şey çıkarır, dünyayı kendine zehir edersin.” -R. N. Güntekin.

iç zehir İng. endotoxine Endotoksin.

nükleer zehir İng. nuclear poison Çok yüksek nötron soğurma etkin kesiti nedeniyle, reaktifliği azaltabilen madde.

oluklu zehir dişliler Lat. Solenoglypha (Yun. solen: oluk; glyphein: oymak) Sürüngenler (Reptilia) sınıfının, pullu sürüngenler (Squamata) takımının, yılanlar (Ophidia) alt takımından, ikişer tane uzun, içi boş zehir dişleri olan bir bölüm.

tremorjanik zehir İng. tremorgenic mycotoxin Aspergillus türleri tarafından üretilen bir mikotoksin.

tükenebilen zehir İng. burnable poison Bir reaktörün reaktifliğinde oluşan süreli değişimlerin denetlenmesi amacıyla, reaktör içine istemli olarak konulan nükleer zehir.

---