yürük

yürük, -ğü

a. tar. 1. Osmanlı Devleti'nde otuzar kişilik ocaklar olarak Rumeli'ye yerleştirilen ve savaş zamanlarında geri hizmetlerde çalıştırılan tımarlı asker. 2. sf. Göçebe olan: “Fakat göç ve yürük hayatı hareme ve kapalılığa gelmez.” -F. R. Atay.

yürük

Güçlü, çevik, çalışkan, eline ayağına çabuk

yürük

İyi yürüyen, koşan (at vb. için).

yürük

At yarışı, koşu.

yürük

1. bk.yüğrük (II)-1. 2. bk.yüğrük (II)-2. 3. Hızlı akan.

yürük

Verimli, doğurgan.

yürük

İp, yün sarmak için dört ince çubuktan yapılan aygıt.

yürük

Okun korunması için kağnıya çakılan ağaç.

yürük

1. Sıpa. 2. Kuyruksuz koyun. 3. Çiftleşmiş hayvan

yürük

Sancı.

yürük

Yılancık hastalığı.

yürük

Bağın bölümleri arasındak aralık.

yürük

Çiftleşmek isteyen inek.

yürük

Yörük

yürük

Vücudun herhangi bir yerinde, özellikle de kol ve bacaklarda şişmeyle ortaya çıkan bir hastalık

yürük

1. Hayvancılıkla geçinen göçebe Türkmenlere verilen ad. 2. Osmanlılarda otuzar kişilik ocaklar halinde Rumeli'ye yerleştirilen ve savaş zamanlarında geri hizmetlerde çalıştırılan timarlı asker.

yürük

Kağnı okunun altında, mazının ise üstünde bulunan ağaç. (Buruncuk *Yerköy -Yozgat)

Yürük Köken: T.

Cinsiyet: Erkek bk. Yörük

Yürük

Tekirdağ iline bağlı bir yerleşim birimi.

---

yürük ile benzer kelimeler

yürük aksak , -ğı a. müz. Aksak usulünün en hareketlisi.

yürük bayrağı Savaşta düşmana saldırmak için ayrılan asker birliğinin bayrağı.

yürük çekmek Aşermek.

yürük defterleri Toprak yazımı yapılırken ilgili bölgede oturan yürüklerin yazıldığı defterler.

yürük semai a. müz. Türk müziği usullerinden biri, sengin semai.

---