yummak

yummak, -ar

(-i) Kısarak kapamak, sıkarak kapalı duruma getirmek: “Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu.” -T. Buğra.

yummak

Çukuru toprakla doldurmak.

yummak

Ortadan kaldırmak, yok etmek.

yummak

1. Kapamak. 2. Üstüne koymak, örtmek, üstüne kapamak.

---

yummak ile benzer kelimeler

ağzını açıp gözünü yummak öfke ile, sonunu düşünmeden ağzına gelen bütün ağır sözleri söylemek: “Fakat bu inat, Emine'nin çenesini açmış; kızın ne kadar kusuru varsa babasından geldiğini söylerken, Tevfik'e ağzını açmış, gözünü yummuştu.” -H. E. Adıvar.

(bir şeye) gözünü yummak görmezlikten gelmek.

dünyaya gözlerini kapamak (veya yummak) ölmek: “Bir sabah söyledi son sözlerini / Yumdu dünyaya ela gözlerini” -Y. K. Beyatlı.

göz yummak 1) görmezlikten gelmek, hoş görmek, bağışlamak: “Kendi dillerine başka bir dilden en küçük bir şeyin karışmasına göz yumamazlar.” -N. Uygur. 2) umudunu kesmek, umutsuzluğa düşmek.

gözünü yummak 1) gözünü kapamak; 2) mec. ölmek: “Atatürk, o zaman için çaresiz bir hastalıktan gözünü yumduğu sırada altmışına basmamıştı.” -B. Felek.

hayata gözlerini yummak (veya kapamak) ölmek.

toprak yummak Toprak örtmek, toprak doldurmak.

---